Ablacja łącza przedsionkowo-komorowego poprawia objawy większości pacjentów z kardiomiopatią przerostową. Badacze z Wielkiej Brytanii ocenili w wieloośrodkowym rejestrze objawy 59 pacjentów z kardiomiopatią przerostową kwalifikowanych do ablacji łącza. Zabieg wykonywano z powodu:
- nieadekwatnych interwencji ICD (10,2%),
- nieskutecznej kontroli częstości rytmu komór (59,3%),
- w celu optymalizacji kontroli rytmu komór (30,5%).
W trakcie trwającej średnio 6,5 roku obserwacji po ablacji łącza frakcja wyrzutowa lewej komory był stabilna (przed 48,9±12,6% vs po 50,1±10,1%, p = 0,29), nawet u osób bez CRT (przed 54,3±8,0% vs po 53,8±8,0%, p = 0,65). Łącznie 83,1% pacjentów zgłosiło poprawę objawów bez względu na rodzaj migotania przedsionków (81,0% napadowe vs 84,2% przetrwałe, p = 1,00), obecność wyjściowego uszkodzenia lewej komory (84,6% z EF ≤ 50% vs 81,8% z EF > 50%, p = 1,00) lub obecność CRT (84,4% vs. 81,5%, p = 1,00).
https://www.heartrhythmjournal.com/article/S1547-5271(23)02644-9/fulltext
