Aktywność po implantacji ICD predyktorem przeżywalności

Podczas kongresu HRS 2015 (13?16 maja, Boston, USA) zaprezentowano wyniki badania wykazującego, że pacjenci po implantacji ICD z wyższym stopniem aktywności fizycznej prezentują lepszą przeżywalność.  Badacze przeanalizowali wpływ aktywności fizycznej
w ciągu pierwszych 30 – 60 dni  po implantacji  ICD oraz w okresie do 4 lat. Aktywność zdefiniowano była jako prędkość chodzenia  – ok.  2 mph, czyli 3,2 km/h. Uzyskane wyniki badania były następujące: po 4 latach od implantacji ICD, pacjenci w najbardziej aktywnej grupie mieli o 40% niższe ryzyko zgonu w porównaniu z pacjentami mniej aktywnymi,
a niezależnie od wieku, płci czy rodzaju urządzenia, niższa aktywność fizyczna w ciągu pierwszych 30-60 dni po zabiegu zwiększała ryzyko zgonu o 44%. Dodatkowo podobna analiza aktywności w okresie kilku lat, wykazała zbliżone ryzyko zgonu dla aktywności różniących się o mniej niż 30 minut. W związku z tym wniosek z badania jest następujący: stan funkcjonalny pozwala przewidzieć przeżywalność pacjenta. Badacze mają nadzieję, że wyniki posłużą do zastosowania aktywności fizycznej jako wyznacznika strategii, mających poprawić rokowanie pacjentów. Głównym ograniczeniem analizy był fakt, iż w badaniu oceniano jedynie związek między aktywnością fizyczną a przeżywalnością. Potrzebne są kolejne badania dla oceny strategii mających na celu promowanie wysiłku fizycznego i zastosowanie tych informacji dla optymalizacji leczenia pacjentów.

Autor: Michał Chudzik, Anna Nowek

Źródło/a: Cardiac Rhythm News  17 May 2015 http://www.cxvascular.com/crn-latest-news/cardiac-rhythm-news—latest-news/activity-after-icd-implantation-may-predict-survival

Total
0
Shares
Powiązane Artykuły