Randomizowane badanie kliniczne RENAL-AF nie uzyskało odpowiedniej mocy, by oceniać rolę apiksabanu wśród pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek w programie hemodializ. Do tego badania włączono pacjentów hemodializowanych z migotaniem przedsionków z CHA2DS2-VASc ≥ 2, których randomizowano do apiksabanu w dostosowanej dawce (2×5 mg lub 2×2,5 w przypadku wieku ≥ 80 lat, masy ≤ 60 kg) lub warfaryny. W latach 2017-2019 włączono 154 chorych: 82 do grupy apiksabanu i 72 do grupy warfaryny. Badanie zostało przedwcześnie zakończone z powodu problemów w rekrutacji. W grupie warfaryny pacjenci utrzymywali czas w zakresie terapeutycznego INR w 44% (IQR 23-59%). Roczny wskaźnik poważnych i klinicznie istotnych krwawień wyniósł 32% w grupie apiksabanu i 26% w grupie warfaryny (HR 1,20; 95% CI 0,63-2,30), a roczny wskaźnik udaru i zatorowości obwodowej 3,0% w grupie apiksabanu i 3,3% w grupie warfaryny. Zmarło 26% osób z grupy apiksabanu i 18% z grupy warfaryny. Autorzy zwrócili uwagę na około 10-krotnie wyższe ryzyko powikłań krwotocznych niż zatorowych. Ich zdaniem kolejne badania powinny uwzględnić analizę ryzyka i korzyści z leczenia przeciwkrzepliwego w tej populacji.
https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/CIRCULATIONAHA.121.054990
