Prolaps mitralny występuje u ok. 6,6% pacjentów po niewyjaśnionym zatrzymaniu krążenia w mechanizmie idiopatycznego migotania komór. Włączono 571 pacjentów po niewyjaśnionym zatrzymaniu krążenia zdefiniowanym jako zatrzymanie krążenia bez choroby wieńcowej, z zachowaną frakcją wyrzutową lewej komory i bez widocznej przyczyny w EKG. Po kompleksowej ocenie rozpoznawano idiopatyczne migotanie komór, jeśli nie znaleziono żadnej przyczyny arytmii. Oceniono badania echokardiograficzne pod kątem występowania prolapsu mitralnego. Pacjentów z prolapsem mitralnym podzielono na dwie grupy: z idiopatycznym migotaniem komór (arytmiczny prolaps mitralny) i z alternatywnym rozpoznaniem (niearytmiczny prolaps mitralny). W grupie 571 osób po początkowo niewyjaśnionym zatrzymaniu krążenia 34 (6%) chorych miało prolaps mitralny. Częstość występowania pewnego prolapsu mitralnego była istotnie wyższa w grupie z idiopatycznym migotaniem komór niż u chorych z alternatywnym rozpoznaniem (6,6% vs. 2,4%, p = 0,03). Dwupłatkowy prolaps był istotnie związany z arytmicznym prolapsem mitralnym (78% bs. 12,5%, p = 0,001, OR 25,2). Odsetek pacjentów z arytmicznym prolapsem mitralnym po adekwatnych interwencjach ICD w trakcie ponad trzyletniej obserwacji wyniósł 21,1%.
Arytmiczny prolaps mitralny a niewyjaśnione zatrzymanie krążenia
