Częstoskurcz komorowy jest najczęstszą arytmią u pacjentów z kardiomiopatią przerostową. Badacze ocenili 1328 pacjentów z kardiomiopatią przerostową, spośród których u 207 implantowano ICD (ok. 70% mężczyzn, średni wiek 33 lata). W trakcie ok. 10-letniej obserwacji u 18% wystąpiły utrwalone arytmie komorowe. Były one częstsze u osób z wywiadem rodzinnym nagłego zgonu sercowego oraz u pacjentów z wywiadem przebytej arytmii komorowej. W ok. 70% przypadków występował monomorficzny częstoskurcz komorowy, który miał związek z niższą frakcją wyrzutową lewej komory i większymi wymiarami komory. W blisko 80% przypadków stymulacja antytachyarytmiczna przerwała częstoskurcz komorowy. Śmiertelność była porównywalna między pacjentami z lub bez arytmii komorowej (odpowiednio 17% i 15%), oraz z lub bez ICD (odpowiednio 16% i 20%).
https://www.heartrhythmjournal.com/article/S1547-5271(23)02399-8/fulltext
