LBBAP wiąże się z rzadszym występowaniem arytmii komorowych i nowego migotania przedsionków w porównaniu do stymulacji dwukomorowej u osób z ze wskazaniami do CRT. Do wieloośrodkowego badania I-CLAS w latach 2018-2022 włączono 1778 pacjentów z EF ≤35% ze wskazaniami do CRT w 15 ośrodkach. Przeprowadzono analizę propensity score matching między LBBAP a BVP pod kątem oceny częstoskurczu/migotania komór i nowego migotania przedsionków. Dopasowano 707 osób z LBBAP i 707 z BVP. W grupie LBBAP arytmie komorowe zagrażające życiu były rzadsze niż w grupie BVP (4,2% vs. 9,3%, HR 0,46, 95% CI 0,29-0,74, p<0,001). Podobnie, burze elektryczne występowały rzadziej w grupie LBBAP (0,8% vs. 2,5%, p=0,013). W grupie 299 chorych z CRT-P częstoskurcz/migotanie komór wystąpiły u 8 osób z grupy BVP i żadnej z grupy LBBAP (7,2% vs. 0%, p<0,001). Wśród 890 osób bez wywiadu migotania przedsionków nowo rozpoznane migotanie przedsionków stwierdzono u 2,8% z LBBAP i 6,6% z BVP (HR 0,34, 95% CI 0,16-0,73, p=0,008).
https://www.ahajournals.org/doi/abs/10.1161/CIRCULATIONAHA.123.067465
