Rejestratory arytmii wykrywają arytmie u ok. 30% objawowych pacjentów z zespołem Brugadów. Co ciekawe, najczęściej rozpoznawano arytmie przedsionkowe. Do badania BruLoop przeprowadzonego w 18 ośrodkach włączono 370 pacjentów z zespołem Brugadów, którym wszczepiono rejestrator arytmii. Średni wiek w tej populacji wyniósł prawie 44 lata, ok. 65% osób stanowili mężczyźni, a blisko ¾ chorych miało objawy. Mediana obserwacji wyniosła 3 lata. Arytmie potwierdzono w ILR u 30,7% objawowych pacjentów. Stwierdzono głównie arytmie przedsionkowe (18,6%), rzadziej bradyarytmie (10,2%), a najrzadziej arytmie komorowe (7,3%). Wśród osób z nawracającymi omdleniami stwierdzono ich podłoże arytmiczne w 22,4% przypadków – w 59,3% przyczyną były bradyarytmie, w 25,0% – arytmie komorowe, a w 15,6% – arytmie przedsionkowe. Dzięki zapisom z rejestratora u 11,4% włączono odpowiednią farmakoterapię, 10,9% pacjentom wykonano ablację podłoża arytmii, u 2,5% osób wszczepiono układ stymulujący serce, a w 8% – kardiowerter-defibrylator. W analizie wieloczynnikowej obecność objawów (HR 2,5; p = 0,001) i wiek powyżej 50. roku życia (HR 1,7; p = 0,016) były niezależnymi predyktorami epizodów arytmii. Z kolei wywołanie migotania komór podczas badania elektrofizjologicznego było silnym predyktorem arytmii komorowych (HR 9,0; p < 0,001).
https://academic.oup.com/eurheartj/article/45/14/1255/7623123
https://services.medicalcongress.online/congress/Medias/2024/EHRA2024/764/pdf/poster.pdf
