Większość arytmii komorowych w arytmogennej kardiomiopatii prawej komory jest na tyle szybkich, że zostają rozpoznane w strefie detekcji migotania komór skutkując wyładowaniem ICD. Zdaniem autorów ta obserwacja wskazuje na to, że podskórny ICD może być dobrą opcją terapeutyczną u większości osób z arytmogenną kardiomiopatią prawej komory. Przeanalizowano retrospektywnie jednoośrodkowe dane 46 osób z arytmogenną kardiomiopatią prawej komory ze wszczepionym ICD. Urządzenie implantowano w prewencji wtórnej w 43,5% przypadków. W trakcie obserwacji trwającej ok. 12 lat u 31 (67,4%) osób wystąpiła arytmia komorowa:
- migotanie komór (n = 2; 6,5%),
- częstoskurcz komorowy w strefie migotania komór (n = 14; 45,2%),
- częstoskurcz komorowy leczony ATP (n = 10; 32,3%),
- częstoskurcz komorowy leczony ATP i wyładowaniem (n = 5; 16,1%).
U 11 z 46 osób (23,9%) stwierdzono uszkodzenie elektrody defibrylującej. W ok. 1/3 przypadków ATP było skuteczne. Niezależnym predyktorem wystąpienia częstoskurczu komorowego leczonego ATP było istotne obniżenie funkcji prawej komory (HR 16,8; 95% CI 3,74-75,2; p < 0,001).
https://academic.oup.com/europace/article/25/5/euad073/7175317
