Autor: dr n. med. Łukasz Januszkiewicz
W prospektywnym, nierandomizowanym badaniu EU-CERT-ICD finansowanym z 7. Programu Ramowego UE oceniono śmiertelność całkowitą pacjentów z implantowanym ICD w prewencji pierwotnej nagłego zgonu sercowego i grupy kontrolnej bez implantowanego ICD.
Badanie prowadzono w 44 europejskich ośrodkach między majem 2014 a wrześniem 2018 r. Włączano pacjentów z kardiomiopatią niedokrwienną lub rozstrzeniową z frakcją wyrzutową ? 35% optymalnie leczonych ze wskazaniem klasy I do implantacji ICD wg wytycznych ESC. Wykluczono osoby ze wskazaniem do CRT, z implantowanym stymulatorem serca lub innym urządzeniem, z blokiem zaawansowanym, z oczekiwanym czasem życia < 1 roku. Lekarz prowadzący wspólnie z pacjentem podejmowali decyzję o implantacji ICD lub nie.
Pierwszorzędowym punktem końcowym była śmiertelność całkowita. Oceniano również czas do pierwszego adekwatnego wyładowania ICD i nagłe zgony sercowe. Pacjentów obserwowano średnio 2,4?1,1 roku (maks. 4,8).
Ostatecznie przeanalizowano 2247 osób: 1516 do grupy ICD i 731 do grupy kontrolnej. Śmiertelność roczna wyniosła 5,5%/rok w grupie ICD i 9,2%/rok w grupie kontrolnej (HR 0,682; 95% CI 0,537-0,865,; p = 0,0016). Nagłe zgony sercowe występowały rzadziej w grupie ICD niż grupie kontrolnej (HR 0,166; 95% CI 0,089-0,310; p < 0,0001). Wykonano dodatkowe analizy wieloczynnikowe i propensity score matching, w których potwierdzono niższą śmiertelność w grupie ICD.
Podsumowując, we współczesnej populacji pacjentów implantacja ICD w prewencji pierwotnej wiąże się ze śmiertelnością niższą o 27%. Zdaniem autorów powyższe wyniki w pełni uzasadniają potrzebę przeprowadzenia badania klinicznego z randomizacją dot. implantacji ICD w prewencji pierwotnej.
Oprac. na podstawie Abstract 3008: Clinical Effectiveness of Primary Prevention ICDs: Results of the EU-CERT-ICD Non-Randomised, Controlled, Multicentre Study. M. Zabel et al.
