Celem badania NORDLAND było przeanalizowanie wpływu na jakość życia pacjentów wynikającego z zastosowania telemonitoringu stymulatora serca prowadzonego przez ośrodek wszczepiający za pomocą dedykowanej platformy w porównaniu do standardowej opieki lekarza rodzinnego i poradni przyszpitalnej. Analizie podlegał też wpływ na liczbę ponownych hospitalizacji i wizyt w oddziale ratunkowym
Metodyka:
Do badania zostało zrekrutowanych 50 kolejnych pacjentów ze wskazaniami do wszczepienia stymulatora serca i losowo przydzielonych do grupy telemonitoringu (25 osób) lub standardowej opieki (25 osób). W grupie telemonitoringu zakodowane informacje dotyczące parametrów urządzenia i zdarzeń rejestrowanych przez stymulator były przesyłane do centralnej platformy Biotronik Home Monitoring?. Sygnały były następnie automatycznie analizowane pod kątem predefiniowanych przez lekarza kryteriów. Co 3 miesiące generowany był raport w wiadomości e-mail dla ośrodka monitorującego pacjenta. W przypadku nieprawidłowości w raporcie, ośrodek przeglądał zdarzenia i kontaktował się z pacjentem w celu przeprowadzenia zmiany farmakoterapii lub kontroli urządzenia natomiast przy braku nieprawidłowości w raporcie dane nie były analizowane. Ponadto w przypadku wykrycia bardziej niepokojących sygnałów np. końcowego stadium baterii lub złamania elektrody, system miał możliwość poinformowania lekarza za pomocą wiadomości SMS lub wiadomości e-mail o konieczności interwencji. Jakość życia związana ze zdrowiem była mierzona za pomocą dwóch kwestionariuszy: EuroQol-5D i Minnesota Living with Heart Failure Questionnaire (MLHF) przed i 12 miesięcy po zabiegu.
Wyniki:
- Nie było różnic w charakterystyce bazowej między grupami
- W obu grupach 12 miesięcy po wszczepieniu stymulatora utrzymywał się istotny statystycznie wzrost jakości życia związanej ze zdrowiem
- Nie zaoberwowano istotnych statystycznie różnic w jakości życia związanej ze zdrowiem między grupą telemonitoringu a grupą standardowej terapii
- Nie zaobserwowano różnic w śmiertelności, liczbie ponownych hospitalizacji lub wizyt na oddziale ratunkowym w obu grupach pacjentów
- Telemonitoring był dobrze akceptowany przez pacjentów
Wnioski:
Telemonitoring wiązał się z równorzędnymi ze standardową obserwacją wynikami klinicznymi w trakcie rocznej obserwacji i był dobrze akceptowany przez pacjentów natomiast nie przyczynił się do większego wzrostu jakości życia w porównaniu ze standardowym modelem terapii.
