CHA2DS2-VA to nowa skala, w której usunięto płeć z oceny ryzyka, stworzona w celu uproszczenia kwalifikacji pacjentów z migotaniem przedsionków do włączania leczenia przeciwkrzepliwego. Autorzy przeanalizowali dokumentację medyczną 16 587 749 pacjentów leczonych w podstawowej opiece zdrowotnej w UK (2005-2020). Oceniano śmiertelność całkowitą, udary niedokrwienne i zatorowość tętniczą (pierwszorzędowy punkt końcowy). W sumie 78 852 chorych (zakres lat 40-75) zostało włączonych z rozpoznanym migotaniem przedsionków, bez wywiadu udaru, bez włączonego leczenia przeciwkrzepliwego. Prawie 2/3 tej grupy stanowili mężczyźni. Mediana wieku wyniosła blisko 66 lat. Podczas obserwacji 431 086 pacjentolat kobiety miały niższe ryzyko wystąpienia pierwszorzędowego punktu końcowego niż mężczyźni (HR 0,89; 95% CI 0,87-0,92;, p < 0,001; HR 0,87, 95% CI 0,83-0,91, p < 0,001 po uwzględnieniu leków przeciwkrzepliwych). Miało to związek głównie z niższą śmiertelnością całkowitą (HR 0,86; 95% 0,83-0,89; p < 0,001). Nie stwierdzono różnic między płciami w występowaniu udarów niedokrwiennych i zatorowości tętniczej. W analizie ROC skala CHA2DS2-VA (bez płci) okazała się lepsza od skali CHA2DS2-VASc (pole pod krzywą 0,651 vs. 0,639, p < 0,001) i nie wykazano interakcji z płcią (p = 0,45).
https://academic.oup.com/eurheartj/advance-article/doi/10.1093/eurheartj/ehae539/7741188
