Układy ICD-DX w porównaniu z ICD-VR istotnie ułatwiają rozpoznanie arytmii ? wskazuje analiza włoskiego rejestru THINGS obejmująca 526 kolejnych pacjentów z ICD. W tej grupie znalazło się 343 chorych z ICD-VR i 183 z ICD-DX. Epizody IEGM wykryte przez układy zostały ocenione przez dwóch niezależnych elektrofizjologów i klasyfikowane jako VT lub SVT. W przypadku niezgodności zapis oceniał trzeci doświadczony elektrofizjolog. Za pomocą współczynnika kappa Cohena zbadano stopień zgodności rozpoznań w grupie ICD-VR i ICD-DX. Przeanalizowano 383 IEGM w grupie ICD-VR i 58 w grupie ICD-DX.
W grupie ICD-VR dwóch elektrofizjologów zgodziło się co do rozpoznania w 86,4% zapisów: w 268 (70,0%) rozpoznano VT, a w 63 (16,4%) ? SVT. Współczynnik kappa wyniósł 0,61, a w 52 przypadkach (13,6%) decyzje dot. pochodzenia arytmii różniły się. Decyzja trzeciego elektrofizjologa o rodzaju arytmii istotnie różniła się od poprzednich (współczynnik kappa między pierwszym a trzecim elektrofizjologiem wyniósł 0,03, a między drugim a trzecim -0,05).
W grupie ICD-DX odsetek zgodności wyniósł 93,0%. Łącznie 44 epizody (75,8%) zaklasyfikowano jako VT, a 10 (17,2%) ? jako SVT. Współczynnik kappa wyniósł 0,79. Jedynie w czterech epizodach IEGM (7,0%) nie uzyskano zgodnej diagnozy ? trzeci elektrofizjolog ocenił zapisy tak jak drugi (współczynnik kappa = 1). Zdaniem autorów układy ICD-DX mogą ułatwiać podejmowanie decyzji klinicznych.
https://esc2021-abstract.medicalcongress.online/mediatheque/media.aspx?mediaId=105443&channel=103467
