Obserwacja >3,5 tys. niemieckich pacjentów wskazuje na porównywalne przeżycie pacjentów z implantowanym CRT-P i CRT-D. W ramach trwającego projektu RESET-CRT autorzy przeanalizowali retrospektywnie dane niemieckiego ubezpieczyciela BARMER. Wyselekcjonowano pacjentów z wszczepionym CRT-P lub CRT-D w latach 2014-2019, bez objawowej niewydolności serca, bez wskazań do implantacji ICD w prewencji pierwotnej lub wtórnej, bez niewyjaśnionych omdleń, bez hospitalizacji z powodu zaostrzenia niewydolności serca do klasy IV w ciągu miesiąca przed implantacją CRT, bez OZW, rewaskularyzacji wieńcowej i implantacji zastawki aortalnej/MitraClip w ciągu 3 miesięcy przed CRT, bez ciężkiej niewydolności nerek. Ostatecznie włączono 847 osób z implantowanym de novo CRT-P i 2722 z wszczepionym de novo CRT-D. Pacjenci z CRT-P byli średnio o blisko 7 lat starsi niż chory z CRT-D (76,7 vs. 69,9). W trakcie obserwacji trwającej średnio 2,35 roku zmarło 714 osób (24% z grupy CRT-P i 19% z grupy CRT-D). W analizie Kaplana-Meiera częściej umierały osoby z CRT-P (HR 1,63, p<0,001), ale po dopasowaniu wieku i innych zmiennych nie stwierdzono istotnych różnic (HR 0,99, p=0,89).
CRT-P vs CRT-D: badanie RESET-CRT
