Autor: dr n. med. Łukasz Januszkiewicz
Dotychczasowe badania pokazały, że wydłużony odstęp PR wiąże się z wyższym ryzykiem zgonu i rozwoju migotania przedsionków. Włoscy badacze porównali terapię resynchronizującą z klasycznym stymulatorem dwujamowym z włączonymi algorytmami do unikania stymulacji prawej komory u pacjentów z prawidłową funkcją skurczową lewej komory i wydłużonym odstępem PR.
Do badania włączono 82 pacjentów z frakcją wyrzutową powyżej 35%, wskazaniami do stymulacji, odstępem PR ? 220 ms. Wykluczono pacjentów z frakcją wyrzutową poniżej 35%, z klasą wskazań I lub II do implantacji CRT, z blokiem przedsionkowo-komorowym III stopnia. Chorych randomizowano do implantacji CRT lub stymulatora DDD. W grupie ze stymulatorem włączano algorytmy do unikania stymulacji prawej komory. Pacjentów obserwowano przez rok. Migotanie przedsionków zdefiniowano jako rytm przedsionków > 190/min trwający powyżej 5 minut zapisany przez urządzenie.
Ostatecznie 44 chorych znalazło się w grupie CRT, 36 w grupie DDD. Na koniec badania w obu grupach stwierdzono porównywalną objętość końcowoskurczową lewej komory (CRT: 44?17 ml vs. 47?16 ml, p = 0,511) i frakcję wyrzutową (55?6% vs. 57?8%, p = 0,291). Stosunek fali E do A napływu mitralnego był wyższy w grupie CRT (1,3?1,3 vs. 0,8?0,4, p = 0,046), a czas deceleracji fali E był dłuższy w grupie CRT (262?83 ms vs. 205?51 ms, p = 0,027). Objętość lewego przedsionka była niższa w grupie CRT (64?17 ml vs. 84?25 ml, p = 0,035). W grupie CRT opisano też niższą średnią klasę NYHA niż w grupie DDD (1,4?0,6 vs. 1,8?0,5, p = 0,01). Dodatkowo w grupie CRT rzadziej występowało nowo rozpoznane migotanie przedsionków (HR 0,37, 95% CI 0,13-0,98, p = 0,046).
Podsumowując, w rocznej obserwacji CRT wydaje się być lepsze od klasycznego stymulatora z włączonymi do unikania stymulacji prawej komory w kontekście funkcji rozkurczowej, wymiaru lewego przedsionka i występowania migotania przedsionków u pacjentów z wydłużonym odstępem PR i wskazaniami do stałej stymulacji serca. Niezbędne są większe badania z dłuższym okresem obserwacji w celu weryfikacji ww. wniosków.
Oprac. na podstawie: Botto G.L., Iuliano A., Occhetta E. i wsp.: A randomized controlled trial of cardiac resynchronization therapy in patients with prolonged atrioventricular interval: the REAL-CRT pilot study. Europace 2019; doi: 10.1093/europace/euz321.
