CRT istotnie zwiększa EF pacjentów z niewydolnością serca z łagodnie obniżoną frakcją wyrzutową i poprawia remodeling komory po półrocznej stymulacji resynchronizującej. Do tego prospektywnego, randomizowanego badania naprzemiennego sponsorowanego przez National Heart, Lung and Blood Institute włączono 76 pacjentów z EF 36-50% i LBBB. Wszystkim implantowano układ CRT-P i randomizowano do grupy CRT-OFF (stymulacja prawokomorowa 40/min) lub CRT-ON (stymulacja obukomorowa 60-150/min). Po 6 miesiącach włączono CRT w grupie CRT-OFF i wyłączono CRT w grupie CRT-ON na kolejne pół roku. Oceniano klasę NYHA, stężenie NT-proBNP, badanie echokardiograficzne wyjściowo, po 6 i po 12 miesiącach. Średni wiek pacjentów wyniósł blisko 70 lat i ponad 2/3 uczestników stanowili mężczyźni.
W grupie, która najpierw miała wyłączoną, a później włączoną CRT, LVESV spadła dopiero po włączeniu CRT (wyjściowo 116,1±36,5; CRT-ON 87,6±26,0 ml; p < 0,0001). W grupie zrandomizowanej początkowo do wyłączonej CRT, a następnie do włączonej CRT EF wzrosła dopiero między 6 a 12 miesiącem (z wyjściowej 41,3±4,7% do 46,0±8,0%; p = 0,002).
W grupie zrandomizowanej początkowo do CRT-ON, później do CRT-OFF LVESV zmniejszyła się po CRT i po stymulacji prawokomorowej (wyjściowo 109,8±23,5 ml; CRT-ON 91,7±30,5 ml; p < 0,0001, CRT-OFF 99,3±28,9 ml; p = 0,012). Redukcja LVESV była jednak mniejsza między CRT-ON a CRT-OFF (p = 0,027). W grupie zrandomizowanej początkowo do CRT-ON, później do CRT-OFF EF poprawiła się (wyjściowo 42,7±4,3%; CRT-ON 48,5±8,6%; p < 0,001; CRT-OFF 45,9±7,7%; p = 0,025).
https://www.heartrhythmjournal.com/article/S1547-5271(24)02556-6/abstract#%20
