W badaniu sprawdzano, czy odwrotny remodeling elektryczny (RER) zdefiniowany jako zwężenie czasu trwania natywnego QRS po terapii resynchronizującej (CRT) może pozwalać na przewidzenie rokowania i poprawę echokardiograficznych wyników. Do badania włączono 110 odbiorców CRT. Czas trwania natywnego QRS został zarejestrowany na początku leczenia i 6 miesięcy po CRT w celu określenia RER. W badaniu echokardiograficznym oceniano odpowiedź CRT (? 15 zmniejszenie objętości końcowoskurczowej lewej komory) oraz odpowiedź FMR (całkowite zmniejszenie objętości FMR). Punkty końcowe badania: śmiertelność całkowita lub hospitalizacja oceniana w czasie 18 ? 3 miesięcy.
Analiza ujawniła, że 48 pacjentów (44%) miało RER, co wiązało się z poprawą funkcjonalną (77% vs. 34%, p <0,001) i odpowiedzią CRT (81% vs. 52%, p <0,001)
w porównaniu do osób bez RER. RER był także predyktorem poprawy MR (p = 0,023), przeżycia (p = 0,043) i przeżycia wolnego od zdarzeń (p = 0,028) w analizie wieloczynnikowej. Skrócenie czasu trwania wrodzonego QRS jest związane
z funkcjonalną i echokardiograficzną odpowiedzią CRT, zmniejszeniem MR i dobrym rokowaniem po CRT.
Autor: Michał Chudzik
[button type=”bd_button btn_large” url=”https://akademiaelektroterapii.pl/wp-content/uploads/2016/05/2016_05_04-Czas-trwania-natywnego-QRS-po-terapii-resynchronizującej-serca-wpływ-na-efekty-kliniczne.ppt” target=”on” button_color_fon=”#3fc2da” button_text_color=”#FFFFFF” ]POBIERZ – Czas trwania natywnego QRS po terapii resynchronizującej serca wpływ na efekty kliniczne[/button]
