Ablacja migotania przedsionków wykonana po roku wydaje się być równie skuteczna jak przeprowadzona w ciągu miesiąca. Prezentowane badanie kliniczne z randomizacją przeprowadzono w dwóch australijskich ośrodkach o trzecim stopniu referencyjności. Włączono 100 pacjentów z napadowym lub przetrwałym migotaniem przedsionków bez wywiadu uprzedniej ablacji migotania przedsionków, których zrandomizowano do wykonania ablacji w ciągu pierwszego miesiąca od włączenia do badania lub po 1 roku od włączenia do badania. W grupie ablacji po roku od włączenia optymalizowano leczenie antyarytmiczne w celu utrzymania rytmu zatokowego. Ładunek migotania przedsionków określano na podstawie urządzenia KardiaMobile, rejestratora arytmii/CIED lub Holtera EKG. Oceniano roczne przeżycie bez udokumentowanej arytmii przedsionkowej trwającej dłużej niż 30 sekund po 90-dniowym okresie blanking period. Badanie ukończyło 48 chorych z grupy wczesnej i 41 z grupy późnej ablacji. Ok. 30% stanowiły kobiety, a średni wiek wyniósł 59 lat. Izolacja żył płucnych była skuteczna w każdym przypadku, a przeżycie bez nawrotu arytmii przedsionkowej w ciągu roku od zabiegu wyniosło: 56,3% w grupie wczesnej ablacji i 58,6% w grupie późnej ablacji (HR 1,12; 95% CI 0,59-2,13, p = 0,7).
Czy czas od rozpoznania migotania przedsionków do ablacji wpływa na skuteczność?
