Czy odsetek stymulacji przedsionkowej wpływa na występowanie AHRE?

Autor: dr n. med. Łukasz Januszkiewicz

Lekarze z Madrytu ocenili, czy odsetek stymulacji przedsionkowej i/lub komorowej u osób bez wywiadu migotania przedsionków wpływa na występowanie szybkich rytmów przedsionkowych i/lub migotania przedsionków w EKG. 

Włączono pacjentów z implantowanym dwujamowym stymulatorem serca w latach 2012-2015 bez wywiadu migotania przedsionków. Wizyty wykonywano po 3 miesiącach, a następnie raz do roku. Szybkie rytmy przedsionkowe (subkliniczne migotanie przedsionków) zdefiniowano jako rytm przedsionków powyżej 225 bpm trwający minimum 5 minut. Odsetek stymulacji przedsionkowej i komorowej określono jako średni wskaźnik stymulacji w trakcie trzech pierwszych wizyt.

Zrekrutowano 249 osób. Średnia wieku wyniosła 75?9 lat, a 57% stanowili mężczyźni. U ponad połowy chorych implantowano stymulator z powodu bloku przedsionkowo-komorowego. Średni wynik w skali CHA2DS2VASc wyniósł 3,5?1,5. W trakcie obserwacji trwającej 33?11 miesięcy u 38,5% osób wystąpiły szybkie rytmy przedsionkowe, a u 10,4% rozpoznano migotanie przedsionków w EKG. Pacjenci z odsetkiem stymulacji przedsionkowej powyżej 50% mieli istotnie częściej napady szybkich rytmów przedsionkowych (62,5% vs. 32,3%, OR 3,48, 95% CI 1,93-6,4; p < 0,01) i migotanie przedsionków w EKG (18,7% vs. 8,6%, OR 2,4, 95% CI 1,05-5,52; p < 0,05). Pacjenci z odsetkiem stymulacji komorowej powyżej 50% mieli istotnie częściej napady szybkich rytmów przedsionkowych (46,4% vs. 31,6%, OR 1,87, 95% CI 1,10-3,24; p < 0,05) i migotanie przedsionków w EKG (25,9% vs. 9,7%, OR 2,7, 95% CI 1,13-7,72; p < 0,05). Odsetek stymulacji przedsionkowej i komorowej nie był związany z incydentami sercowo-naczyniowymi ani ze śmiertelnością. W analizie wieloczynnikowej wykazano, że odsetek stymulacji przedsionkowej powyżej 50% był niezależnym predyktorem wystąpienia szybkich rytmów przedsionkowych (OR 2,4, 95% CI 1,19-4,97; p = 0,014). 

Podsumowując, prezentowane dane sugerują, że stymulacja wiąże się z wyższym ryzykiem wystąpienia szybkich rytmów przedsionkowych i migotania przedsionków. Grupa osób wymagająca dużego odsetka stymulacji przedsionkowej i komorowej powinna być dokładnie monitorowana w celu wykrycia arytmii. 


Oprac. na podstawie: Pacing as new predictor for atrial high rate episodes in patients with dualchamber pacemakers and no history of atrial fibrillation. Authors: J. Benezet Mazuecos1, A. Devesa Arbiol1, C.S. Garcia Talavera1, JA. Iglesias1, E. Serrano1, J.M. Rubio1, P. SanchezBorque1, A. Miracle1, 1Foundation Jimenez Diaz, Madrid, Spain.

Total
0
Shares
Powiązane Artykuły