Ablacja jest skutecznym i bezpiecznym sposobem zapobiegania nawrotom migotania komór u pacjentów z zespołem Brugadów. Do rejestru BRAVO włączono 159 pacjentów ze społem Brugadów i wywiadem migotania komór. W tej grupie prawie 1/3 chorych miało zespół Brugadów i zespół wczesnej repolaryzacji. Łącznie 154 pacjentów miało wszczepionych ICD (z powodu zatrzymania krążenia n=125, z powodu omdlenia n=34), a 140 (88%) z nich liczne wyładowania z powodu migotań komór przed ablacją. U 151 pacjentów wykonano ablację epikardialną na podstawie mapy elektroanatomicznej, a u 8 – ablację torakoskopową. We wszystkich przypadkach zlokalizowano substrat na powierzchni epikardialnej drogi odpływu prawej komory, a 29% chorych miało dodatkowy substrat arytmii od strony epikardium dolnej części prawej komory, 3 – dodatkowy obszar arytmogenny na tylnej ścianie epikardium lewej komory. Po pierwszej ablacji 81% badanych nie miało nawrotu migotania komór, a po drugiej odsetek ten wzrósł do 96% w trakcie ok. 4-letniej obserwacji od ostatniej procedury. W analizie Kaplana-Meiera odsetek pacjentów bez nawrotu migotania komór wyniósł 95% w ciągu 5 lat. Jedyną zmienną związaną z przeżyciem bez nawrotu migotania komór był typ 1 zespołu Brugadów. Nie stwierdzono zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych, a powikłania w tym płyn w worku osierdziowym obserwowano u 2,5%.
https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/CIRCULATIONAHA.122.063367
