Dłuższy czas i wyższy próg detekcji poprawiają rokowanie osób z ICD

Autor: dr n. med. Łukasz Januszkiewicz

Schober i wsp. z Ratyzbony sprawdzili czy programowanie kardiowerterów ma wpływ na rokowanie osób z niewydolnością serca, szczególnie wśród osób z implantowanym urządzeniem w prewencji wtórnej nagłego zgonu sercowego. 

Przeanalizowano dane z jednoośrodkowego rejestru zawierającego dane 1013 chorych. Wśród nich 690 osób (60%) miało implantowany ICD lub CRT-D w prewencji wtórnej nagłego zgonu sercowego. Do maja 2014 r. urządzenia były programowane konwencjonalnie, podczas gdy po tej dacie programowano wyższy próg detekcji, dłuższy czas detekcji arytmii, a także 4 do 6 ATP w strefie VT. Oceniono śmiertelność, adekwatne terapie, adekwatne ATP, adekwatne wyładowania, nieadekwatne terapie, nieadekwatne ATP i wyładowania. 

Średni czas obserwacji wyniósł 25,6 miesiąca (IQR 14,0-36,0 miesięcy). W analizie Kaplana-Meiera wykazano istotną redukcję śmiertelności całkowitej w grupie programowanej nowocześnie w porównaniu z grupą programowaną klasycznie (19,2% vs. 30,2%, p = 0,001). Podobną zależność odnotowano w podgrupach z implantowanym urządzeniem w prewencji pierwotnej, jak i wtórnej (w obu przypadkach p < 0,05). Stwierdzono, że nowoczesne programowanie wiązało się z rzadszymi adekwatnymi (18,8% vs. 49,6%, p < 0,001), nieadekwatnymi terapiami (5,2% vs. 21,8%, p < 0,001). W analizie wieloczynnikowej Coxa następujące czynniki wpływały na śmiertelność: nowoczesne programowanie (HR 0,45, p = 0,001), cukrzyca (HR 1,35), niewydolność nerek (HR 1,76), obniżona frakcja wyrzutowa (HR 1,29) i prewencja wtórna (HR 1,66). W analizie wieloczynnikowej nowoczesne programowanie wiązało się z redukcją adekwatnych terapii o 62% i nieadekwatnych o 81% (także w podgrupach osób w prewencji pierwotnej i wtórnej). 

Autorzy podsumowali, pisząc, że zastosowanie wyższego progu detekcji, dłuższych liczników arytmii i większej liczby ATP w strefie VT zmniejsza śmiertelność z powodu redukcji adekwatnych i nieadekwatnych terapii ICD. Po raz pierwszy wykazano, że tego typu sposób programowania ICD poprawia rokowanie także w grupie osób z implantowanym ICD w prewencji wtórnej nagłego zgonu sercowego.

Oprac. na podstawie: Novel ICD therapy reduction programming in primary and secondary prevention: reduced mortality and ICDtherapies in a reallife cohort. Authors: A.D. Schober1, A.L. Schober1, E. Uecer1, U. Hubauer1, S. Stadler1, S. FredersdorfHahn1, J. Seegers1, L.S. Maier1, C.G. Jungbauer1, 1University Hospital Regensburg, Regensburg, Germany.

Total
0
Shares
Powiązane Artykuły