W literaturze mamy dużo dowodów wskazujących na negatywne skutki wyładowań kardiowertera-defibrylatora. Biorąc pod uwagę wyniki dotychczasowych badań, zasadne wydaje się wydłużanie licznika arytmii w celu uniknięcia niepotrzebnych wyładowań urządzenia. Znane są również prace pokazujące, że dłuższa detekcja arytmii przekłada się na lepsze rokowanie chorych. Od razu nasuwa się jednak pytanie: do jakiego progu warto wydłużać detekcję arytmii?
Do badania ENHANCE ICD włączono 60 pacjentów, którym implantowano ICD w prewencji pierwotnej lub wtórnej. Urządzenia programowano tak, by terapia była dostarczona po wykryciu 60 z 80 pobudzeń spełniających kryteria arytmii komorowej (NID 60/80). Oceniono występowanie omdleń związanych z arytmią i działania niepożądane związane z programowaniem.
Stwierdzono sześć incydentów: jedno nieadekwatne wyładowanie z omdleniem, dwa omdlenia związane z arytmią, jeden stan przedomdleniowy związany z arytmią, jedno wyładowanie bez omdlenia, jedno omdlenie niezwiązane z arytmią. U dwojga pacjentów wystąpiły nieadekwatne terapie ATP.
Dzięki wydłużeniu detekcji udało się uniknąć niepotrzebnych terapii u 13% pacjentów. Badanie pokazało, że prawdopodobnie warto jeszcze bardziej wydłużać detekcję arytmii niż do tej pory sądzono, zachowując akceptowalny profil bezpieczeństwa.
Łukasz Januszkiewicz
