Dokładnie dziś mija rok od pierwszego w Polsce wszczepienia rejestratora arytmii nowej generacji BIOMONITOR III firmy BIOTRONIK

Rok temu, 30 lipca 2019 roku, równocześnie w dwóch ośrodkach w Polsce wykonano implantacje miniaturowego rejestratora arytmii BIOMONITOR III. Zabiegi wykonał: Zespół kierowany przez profPrzemysława Mitkowskiego z I Kliniki Kardiologii Szpitala Klinicznego Przemienienia Pańskiego przy ulicy Długiej w Poznaniu (kierownik Kliniki: prof. Maciej Lesiak) oraz Zespół kierowany przez prof. Marcina Grabowskiego z Oddziału Elektroterapii Kliniki Kardiologii Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (kierownik Kliniki: prof. Grzegorz Opolski).

Do dziś Zespół Kliniki Kardiologii UCK WUM w składzie: dr n. med. Marcin Michalak, dr n. med. Łukasz Januszkiewicz, lek. Jakub K. Rokicki, prof. Marcin Grabowski przeprowadzili implantację BIOMONITORA u 36 pacjentów, w tym BIOMONITORA 3. generacji u 14 pacjentów (3 w ramach badania BIOGUARD-MI). Jest to w chwili obecnej największa baza obserwowanych pacjentów z tym miniaturowym rejestratorem w Polsce.

Wśród 11 pacjentów, którym implantowano rejestrator BIOMONITOR III poza badaniem klinicznym, wskazaniami do wszczepienia rejestratorów w 9 przypadkach były nawracające omdlenia o nieustalonej etiologii, natomiast w 2 ? komorowe zaburzenia rytmu serca u pacjentów z podejrzeniem arytmogennej dysplazji prawej komory.

Co jest bardzo istotne, wszyscy pacjenci otrzymali nadajnik do telemonitoringu CardioMessenger Smart. Dzięki wykorzystaniu technologii HomeMonitoringu, poprzez aplikację internetową lekarze mogli codziennie monitorować stan swoich pacjentów.

Poniżej przedstawiamy dwa przypadki, dokumentujące sukces diagnostyczny lekarzy z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Dzięki stałemu monitorowaniu pracy serca udało się zarejestrować zaburzenia rytmu i postawić diagnozę, na podstawie której wszczepiono stymulator serca.

Przypadek 1
80-letnia kobieta z nawracającymi omdleniami, blokiem lewej odnogi pęczka Hisa, nadciśnieniem tętniczym, po zawale serca ściany dolnej i angioplastyce wieńcowej przed laty. Diagnostyka kardiologiczna przeprowadzona przed implantacją nie wykazała istotnych nieprawidłowości. W echo serca obserwowano odcinkowe zaburzenia kurczliwości w obrębie ściany dolnej z EF 55%. Test pionizacyjny oraz masaż zatoki tętnicy szyjnej był ujemny. W badaniu elektrofizjologicznym nie stwierdzono zaburzeń automatyzmu i przewodzenia. Implantowano rejestrator arytmii. Po 6 miesiącach od implantacji BIOMONITORA III pacjentka po raz kolejny straciła przytomność. W transmisji stwierdzono pauzę w przebiegu najpewniej całkowitego bloku przedsionkowo-komorowego z zastępczym rytmem komorowym. Pacjentce wszczepiono stymulator dwujamowy.

Przypadek 2
65-letnia kobieta z wywiadem nawracających omdleń (konsekwencją jednego z nich było złamanie podstawy czaszki z wytworzeniem krwiaka śródczaszkowego) oraz trzepotania przedsionków leczonego ablacją. W echo serca bez choroby strukturalnej. Badanie elektrofizjologiczne przeprowadzone w innym ośrodku było ujemne (test w warunkach spoczynkowych). Test pionizacyjny oraz masaż zatoki tętnicy szyjnej były ujemne. W powtórzonym pełnym badaniu EPS nie obserwowano zaburzeń automatyzmu i przewodzenia. Dwa miesiące od implantacji BIOMONITORA III zarejestrowano w SECG objawową pauzę o długości 5,6 s. Wszczepiono stymulator dwujamowy. 

Eksperci z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego podkreślają, że zabieg implantacji najnowszych generacji rejestratorów arytmii jest małoinwazyjny. Wszczepienie urządzenia polega na wstrzyknięciu za pomocą specjalnego systemu dostarczającego niewielkiego, niespełna kilkucentymetrowego rejestratora sygnału elektrokardiograficznego. 
Urządzenie jest implantowane pod skórą klatki piersiowej po lewej stronie mostka. Sam zabieg jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym i trwa około 5 minut. Blizna na skórze ma jedynie 1 centymetr długości.

Urządzenia pozwalają na rejestrację zaburzeń rytmu w okresie do czterech lat. Komunikacja i transmisja danych przebiega codziennie i jest w pełni automatyczna.  Przebiega z wykorzystaniem dowolnej dostępnej sieci GSM za pomocą nadajnika wielkości smartfona, który otrzymuje pacjent. Dzięki temu możliwy jest ciągły telemonitoring pracy serca.  W przypadku wykrycia nieprawidłowego rytmu serca, urządzenie samo dokonuje zapisu i transmisji SECG, a dane te są natychmiast dostępne do interpretacji przez lekarza.

W przypadku wystąpienia niepokojących objawów pacjent może również sam wyzwolić zapis i transmisję rytmu serca do centrum monitorowania HM. 

Total
0
Shares
Powiązane Artykuły