Porzucone elektrody są ważnym czynnikiem ryzyka podczas przezskórnego usuwania elektrod z powodu infekcji

Autor: dr Łukasz Januszkiewicz

Podczas rewizji lub rozszerzeń urządzeń wszczepialnych serca, operatorzy relatywnie często pozostawiają porzucone elektrody, mimo że jest to kontrowersyjne. Hussein i wsp. podczas Kongresu ESC 2016 przedstawili dane dotyczące profilu klinicznego i wyników leczenia pacjentów z zakażeniami związanymi z obecnością wszczepialnych urządzeń do elektroterapii serca z lub bez porzuconych elektrod.

Autorzy z Cleveland Clinic przeanalizowali dane wszystkich pacjentów poddanych przezskórnemu usunięciu z powodu infekcji wszczepialnych urządzeń do elektroterapii serca od sierpnia 1996 do września 2012 roku w ich ośrodku. 323 pacjentów miało porzucone elektrody, a 1063 – nie.

Pacjenci z porzuconymi elektrodami byli starsi i częściej mieli wskazania do stymulacji. Nie stwierdzono innych różnic między grupami. W grupie z porzuconymi elektrodami częściej stwierdzano infekcję loży (67,8% vs. 58,0%, p=0,02; infekcja endowaskularna odpowiednio: 32,2% vs. 42,0%)). Niemniej jednak w grupie z porzuconymi elektrodami częściej obserwowano wegetacje w echo przezprzełykowym (30,8% vs. 22,3%, p=0,02, wegetacje na elektrodzie 27,0% vs. 16,9%, p=0,002). Dodatkowo w pierwszej grupie wegetacje miały większy rozmiar (p=0,0003).

U wszystkich pacjentów podjęto próbę usunięcia wszystkich elektrod. Zabiegi wśród osób z porzuconymi elektrodami były dłuższe i wymagały dłuższego stosowania fluoroskopii. W tej grupie częściej występowała potrzeba stosowania dostępu udowego (14,9% vs. 2,9%, p<0,0001) i były to bardziej skomplikowane zabiegi (11,5% vs. 5,6%, p=0,0007). W grupie z porzuconymi elektrodami posiewy końcówek elektrod częściej były dodatnie (73,7% vs. 61,2%, p=0,003).

Nie udało się osiągnąć sukcesu okołozabiegowego (usunięcie wszystkich elektrod i pozostałości) u 13% osób z grupy z porzuconymi elektrodami i 3,7% z grupy kontrolnej (p<0,0001). Śmiertelność okołozabiegowa wyniosła 0,6% w grupie pierwszej i 0,2% w grupie drugiej (p=0,02). Pozostałości elektrod częściej były obecne w grupie z porzuconymi elektrodami (11,5% vs. 2,9%, p<0,0001), co istotnie zwiększało miesięczną śmiertelność w porównaniu z brakiem porzuconych resztek elektrod (7,4% vs. 3,5%), potrzebę operacji kardiochirurgicznej (16,2%) i stosowanie długoterminowej antybiotykoterapii (41,2%).

Podsumowując, uprzednio porzucone elektrody endokawitarne istotnie pogarszają skuteczność leczenia zakażeń związanych z obecnością wszczepialnych urządzeń do elektroterapii serca.

Hussein1, K. Tarakji1, W. Saliba1, A. Barakat1, B. Lindsay1, B. Wilkoff1, O. Wazni1, 1Cleveland Clinic Foundation – Cleveland – United States of America, Cardiac implantable electronic device infection: variability in clinical presentation and outcomes in patients with or without previously abandoned leads.

Źródło:
http://spo.escardio.org/SessionDetails.aspx?eevtid=1127&sessId=18914&subSessId=0&searchQuery=/default.aspx%3Feevtid%3D1127%26days%3D%26topics%3D%26types%3D%26rooms%3D%26freetext%3DBarakat%26sort%3D1%26page%3D1%26showResults%3DTrue%26nbPerPage%3D20%26WithWebcast%3D%26WithSlides%3D%26WithAbstract%3D%26WithReport%3D%26scroll%3D0#.V8XIXWOnWP6

Total
0
Shares
Powiązane Artykuły