Prospektywne, niezaślepione badanie REM-HF z randomizacją przeprowadzono w 9 brytyjskich ośrodkach. Dotychczasowe badanie z randomizacją oceniające zdalny monitoring u pacjentów z niewydolnością serca dały niejednoznaczne wyniki. Zdaniem autorów przyczyniły się do tego różne charakterystyki pacjentów i odmienne czynności podejmowane w zależności od zbieranych przez urządzenia danych. Ideą, która przyświecała badaczom było stworzenie próby klinicznej, która w sposób realistyczny i praktyczny pokazałaby jak analiza cotygodniowych danych ze zdalnego monitoringu pacjentów z urządzeniami wszczepialnymi wpływa na ich rokowanie i hospitalizacje.
Pacjentów randomizowano do standardowej opieki lub standardowej opieki połączonej ze zdalnym monitoringiem. Lista danych zbieranych przez urządzenia została przedstawiona w tabeli nr 1. Pierwszorzędowym punktem końcowym był zgon lub nieplanowana hospitalizacja z przyczyn sercowo-naczyniowych. Dodatkowo oceniono śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych, nieplanowane hospitalizacje.
826 pacjentów znalazło się w grupie monitorowanej zdalnie a 824 w grupie kontrolnej. Blisko u 3/4 pacjentów z grupy monitorowanej podjęto czynność w odpowiedzi na zbierane przez urządzenie dane. Najczęściej kontaktowano się z pacjentem telefonicznie (62,9%) lub omawiano zebrane dane z klinicystą (49,4%). Ok. 25% pacjentów skierowano do poradni kontroli urządzeń wszczepialnych, ponad 20% – do poradni sercowo-naczyniowej, a co trzeci pacjent otrzymał inne zalecenie.
Nie stwierdzono różnic w występowaniu pierwszorzędowego punktu końcowego (HR 1,01, 95% CI 0,87-1,18, p=0,87), śmiertelności całkowitej (HR 0,83, 95% CI 0,66-1,05, p=0,12), nieplanowanych hospitalizacji z przyczyn sercowo-naczyniowych między grupami (HR 1,07, 95% CI 0,91-1,25, p=0,42). Nie wykazano również istotnych statystycznie różnic w występowaniu drugorzędowych punktów końcowych. Dodatkowo, nie stwierdzono by zdalny monitoring był skuteczniejszy niż standardowa opieka w żadnej z podgrup (wiek, płeć, klasa NYHA, rodzaj wszczepionego urządzenia, wywiad choroby wieńcowej, migotania przedsionków).
Prof. Martin R. Cowie podsumował prezentację mówiąc, że w rozwiniętym systemie opieki zdrowotnej o wysokiej jakości opieki w niewydolności serca, zastosowanie cotygodniowych danych z telemonitoringu urządzeń wszczepialnych w podejmowaniu decyzji terapeutycznych prawdopodobnie nie poprawia rokowania tej populacji.
Komentujący badanie prof. Haran Burri podkreślił, że stosowano urządzenia trzech różnych producentów, były wśród nich kardiowertery jedno-, dwujamowe, z funkcją resynchronizacji oraz stymulatory resynchronizujące. O praktycznym aspekcie badania świadczył również fakt, że zastosowano mało kryteriów wykluczających. Nie było górnego limitu wieku włączanych chorych; pacjenci z migotaniem przedsionków także brali udział w badaniu. Prof. Burri zwrócił uwagę, że na poprawę rokowania ma wpływ odpowiednia informacja kliniczna, jej dobra interpretacja i właściwa reakcja personelu. Jedynie w mniej niż 8% transmisji personel podjął jakiekolwiek działanie i tylko w mniej niż 0,5% transmisji modyfikowano leczenie.
Tab. 1 Dane mierzone przez urządzenia, które służyły do podejmowania decyzji klinicznych.
| Medtronic | Boston Scientific | St Jude Medical |
| Odsetek stymulacji dwukomorowej | Odsetek stymulacji dwukomorowej | Odsetek stymulacji dwukomorowej |
| Nocna częstość rytmu serca | ||
| Impedancja wewnątrzklatkowa | Impedancja wewnątrzklatkowa (jeśli była włączona) | |
| Poziom aktywności fizycznej | Poziom aktywności fizycznej | Poziom aktywności fizycznej |
| AT/AF burden | AT/AF burden | AT/AF burden |
| Arytmie komorowe | Arytmie komorowe | Arytmie komorowe |
| Terapie dostarczone przez urządzenie | Terapie dostarczone przez urządzenie | Terapie dostarczone przez urządzenie |
| Zmienność rytmu serca | Zmienność rytmu serca | |
| Alert dot. integralności elektrody | Alert dot. integralności elektrody | Alert dot. integralności elektrody |
| Interwał VV | Interwał VV | Interwał VV |
Autor: dr Łukasz Januszkiewicz
