Wpływ cotygodniowego zdalnego monitoringu pacjentów z ICD, CRT z niewydolnością serca na rokowanie

Prospektywne, niezaślepione badanie REM-HF z randomizacją przeprowadzono w 9 brytyjskich ośrodkach. Dotychczasowe badanie z randomizacją oceniające zdalny monitoring u pacjentów z niewydolnością serca dały niejednoznaczne wyniki. Zdaniem autorów przyczyniły się do tego różne charakterystyki pacjentów i odmienne czynności podejmowane w zależności od zbieranych przez urządzenia danych. Ideą, która przyświecała badaczom było stworzenie próby klinicznej, która w sposób realistyczny i praktyczny pokazałaby jak analiza cotygodniowych danych ze zdalnego monitoringu pacjentów z urządzeniami wszczepialnymi wpływa na ich rokowanie i hospitalizacje.

Pacjentów randomizowano do standardowej opieki lub standardowej opieki połączonej ze zdalnym monitoringiem. Lista danych zbieranych przez urządzenia została przedstawiona w tabeli nr 1. Pierwszorzędowym punktem końcowym był zgon lub nieplanowana hospitalizacja z przyczyn sercowo-naczyniowych. Dodatkowo oceniono śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych, nieplanowane hospitalizacje.

826 pacjentów znalazło się w grupie monitorowanej zdalnie a 824 w grupie kontrolnej. Blisko u 3/4 pacjentów z grupy monitorowanej podjęto czynność w odpowiedzi na zbierane przez urządzenie dane. Najczęściej kontaktowano się z pacjentem telefonicznie (62,9%) lub omawiano zebrane dane z klinicystą (49,4%). Ok. 25% pacjentów skierowano do poradni kontroli urządzeń wszczepialnych, ponad 20% – do poradni sercowo-naczyniowej, a co trzeci pacjent otrzymał inne zalecenie.

Nie stwierdzono różnic w występowaniu pierwszorzędowego punktu końcowego (HR 1,01, 95% CI 0,87-1,18, p=0,87), śmiertelności całkowitej (HR 0,83, 95% CI 0,66-1,05, p=0,12), nieplanowanych hospitalizacji z przyczyn sercowo-naczyniowych między grupami (HR 1,07, 95% CI 0,91-1,25, p=0,42). Nie wykazano również istotnych statystycznie różnic w występowaniu drugorzędowych punktów końcowych. Dodatkowo, nie stwierdzono by zdalny monitoring był skuteczniejszy niż standardowa opieka w żadnej z podgrup (wiek, płeć, klasa NYHA, rodzaj wszczepionego urządzenia, wywiad choroby wieńcowej, migotania przedsionków).

Prof. Martin R. Cowie podsumował prezentację mówiąc, że w rozwiniętym systemie opieki zdrowotnej o wysokiej jakości opieki w niewydolności serca, zastosowanie cotygodniowych danych z telemonitoringu urządzeń wszczepialnych w podejmowaniu decyzji terapeutycznych prawdopodobnie nie poprawia rokowania tej populacji.

Komentujący badanie prof. Haran Burri podkreślił, że stosowano urządzenia trzech różnych producentów, były wśród nich kardiowertery jedno-, dwujamowe, z funkcją resynchronizacji oraz stymulatory resynchronizujące. O praktycznym aspekcie badania świadczył również fakt, że zastosowano mało kryteriów wykluczających. Nie było górnego limitu wieku włączanych chorych; pacjenci z migotaniem przedsionków także brali udział w badaniu. Prof. Burri zwrócił uwagę, że na poprawę rokowania ma wpływ odpowiednia informacja kliniczna, jej dobra interpretacja i właściwa reakcja personelu. Jedynie w mniej niż 8% transmisji personel podjął jakiekolwiek działanie i tylko w mniej niż 0,5% transmisji modyfikowano leczenie.

Tab. 1 Dane mierzone przez urządzenia, które służyły do podejmowania decyzji klinicznych.

MedtronicBoston ScientificSt Jude Medical
Odsetek stymulacji dwukomorowejOdsetek stymulacji dwukomorowejOdsetek stymulacji dwukomorowej
Nocna częstość rytmu serca
Impedancja wewnątrzklatkowaImpedancja wewnątrzklatkowa (jeśli była włączona)
Poziom aktywności fizycznejPoziom aktywności fizycznejPoziom aktywności fizycznej
AT/AF burdenAT/AF burdenAT/AF burden
Arytmie komoroweArytmie komoroweArytmie komorowe
Terapie dostarczone przez urządzenieTerapie dostarczone przez urządzenieTerapie dostarczone przez urządzenie
Zmienność rytmu sercaZmienność rytmu serca
Alert dot. integralności elektrodyAlert dot. integralności elektrodyAlert dot. integralności elektrody
Interwał VVInterwał VVInterwał VV

Autor: dr Łukasz Januszkiewicz

Total
0
Shares
Powiązane Artykuły