ESC 2021: przyszłość telemonitoringu

Podczas Kongresu ESC 2021 eksperci Prof. Niraj Varma, Dr Antonio D?Onofrio i Prof. Milos Taborsky przedstawili w czasie sesji sponsorowanej przez Biotronik jak w przyszłości może wyglądać opieka nad pacjentami z CIED. 

Prof. Niraj Varma z Cleveland Clinic przypomniał wyniki badania TRUST, w którym 1450 pacjentów z ICD randomizowano w stosunku 2:1 do zdalnego monitorowania układu lub wizyt stacjonarnych w poradni. Pacjenci byli kontrolowani w ambulatorium co 3 miesiące w grupie kontrolnej i po 3 i 15 miesiącach w grupie zdalnego monitorowania. Poważne powikłania występowały z podobną częstością w obu grupach. W grupie telemonitoringu obserwowano istotnie mniej niepotrzebnych wizyt ambulatoryjnych, podczas których nie modyfikowano leczenia lub ustawień układu. Co ważne, dzięki telemonitoringowi udało się znacznie zredukować czas od wystąpienia istotnej klinicznie arytmii do oceny lekarza. Prof. Varma zwrócił uwagę na konsensus HRS poświęcony telemedycynie i monitorowaniu arytmii w dobie COVID-19 i po pandemii ? zaproponowano w nim model stałego monitorowania pacjentów, w którym tylko stany spełniające kryteria alertu są przekierowane do oceny lekarskiej. Pozwala to na istotne zmniejszenie transmisji niewymagających leczenia oraz daje lekarzowi czas na działanie w przypadkach wymagających interwencji. 

Z kolei Dr D?Onofrio z Neapolu przedstawił wyniki niedawno opublikowanego na łamach Europace badania SELENE HF. Włączono do niego 918 chorych z EF ?35%, z CRT-D (44%), ICD-DR (38%), ICD-VR DX (18%). Wykluczono m.in. pacjentów w klasie objawów NYHA IV i z utrwalonym migotaniem przedsionków. Opracowano w nim algorytm uwzględniający trendy dziennej i nocnej spoczynkowej czynności serca, dodatkowe pobudzenia komorowe, ładunek tachyarytmii przedsionkowej, zmienność rytmu serca, aktywność fizyczną i oporność klatki piersiowej z codziennych transmisji z telemonitoringu i porównano go ze skalą Seattle HF Model. Pierwszorzędowym punktem końcowym była pierwsza hospitalizacja powodu niewydolności serca po zabiegu. Pacjentów obserwowano średnio 22,5 miesiąca. Opracowany algorytm pozwolił na uzyskanie wartości c statystyki na poziomie 0,89 (95% CI 0,83-0,95) i OR dla pierwszej hospitalizacji z powodu niewydolności serca ? 2,73 (95% CI 1,98-3,78). Obliczono, że algorytm wykrył 65,5% hospitalizacji z powodu niewydolności serca średnio 42 dni przed epizodem przy wskaźniku fałszywych alertów na poziomie 0,69 na osoborok (1 fałszywy alert na 17 miesięcy). 

Zdaniem badaczy w przyszłości coraz więcej osób powinno być kontrolowanych głównie zdalnie, a nowoczesne algorytmy będą w stanie odpowiednio wcześnie przewidywać istotną część z groźnych incydentów u pacjentów z niewydolnością serca. Warto zauważyć, że wg nowych wytycznych pacjenci objęci telemonitoringiem mogą odbywać rutynowe kontrole ambulatoryjne maks. co 24 miesiące u pacjentów (IIa A), a dodatkowo telemonitoring jest zalecany w celu redukcji liczby wizyt ambulatoryjnych u pacjentów ze stymulatorem serca, którzy mają trudności w transporcie do ośrodka kontrolującego (np. ograniczona mobilność, inne zobowiązania, preferencje pacjenta) (I A).

https://digital-congress.escardio.org/ESC-Congress/sessions/2684-future-direction-of-remote-cardiac-monitoring

Total
0
Shares
Powiązane Artykuły