Rola ICD u pacjentów z kardiomiopatią nieniedokrwienną. Badanie DANISH

Podczas tegorocznego Kongresu Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego, odbywającego się w Rzymie, przedstawiono wyniki ważnych dla elektroterapii badań. W trakcie niedzielnej sesji hot-line zaprezentowano rezultaty badań: DANISH, REM-HF, MORE-CARE.

Pierwsze z nich, badanie DANISH, dotyczyło roli kardiowerterów-defibrylatorów (ICD) u pacjentów z kardiomiopatią nieniedokrwienną. Było to wieloośrodkowe badanie z randomizacją dedykowane ocenie wpływu ICD na śmiertelność całkowitą w tej populacji. Rekomendacje dotyczące stosowania ICD w tej grupie z 2008 r. były oparte na wynikach małych badań lub analiz podgrup większych badań. W żadnym z nich nie wykazano korzyści z implantacji ICD u chorych z resynchronizacją. Dodatkowo, na przestrzeni ostatnich lat dokonał się istotny postęp w farmakoterapii, co mogło również rzutować na rokowanie chorych z kardiomiopatią nieniedokrwienną.

Do badania włączono 1116 pacjentów z kardiomiopatią nieniedokrwienną i niewydolnością serca w klasie II lub III wg NYHA, z frakcją wyrzutową lewej komory <=35%, których randomizowano do implantacji ICD z lub bez funkcji resynchronizacji lub do optymalnego leczenia zachowawczego. Pierwszorzędowym punktem końcowym była śmiertelność ogólna w obserwacji pięcioletniej.

645 pacjentów, ze wskazaniami do CRT, randomizowano do implantacji ICD lub grupy kontrolnej. W kohorcie osób bez wskazań do CRT, 234 chorych randomizowano do implantacji ICD a 237 do grupy kontrolnej.

Osoby z ICD były odpowiednio dopasowane do chorych z grupy kontrolnej pod względem zmiennych klinicznych i stosowanego leczenia. W całej populacji zmarło 120 chorych z ICD i 131 z grupy kontrolnej: nie wykazano korzystnego wpływu ICD na śmiertelność całkowitą (HR 0,87, 95% CI 0,68-1,12, p=0,28). Nie stwierdzono również korzystnego efektu ICD na śmiertelność sercowo-naczyniową. ICD zmniejszał częstość nagłego zgonu sercowego (HR 0,5, 95% CI 0,31-0,82, p=0,005).

W analizie podgrup stwierdzono istotną interakcję między zastosowanym leczeniem a wiekiem. Zaobserwowano, że ICD poprawiało rokowanie chorych młodszych niż 68 lat (HR 0,64, 95% CI 0,46-0,91, p=0,01).

Wyniki badania DANISH ukazały się jednocześnie na łamach The New England Journal of Medicine. Prof. C. Leclercq komentujący wyniki zwrócił uwagę na to, że było to dobrze zaprojektowane badanie o długim okresie obserwacji. Zauważył także, że jego wyniki poddają pod wątpliwość opublikowane w tym roku zalecenia z wytycznych niewydolności serca dot. prewencji pierwotnej nagłego zgonu sercowego w grupie osób z kardiomiopatią nieniedokrwienną. Wkrótce z inicjatywy EHRA rozpocznie się podobne badanie dotyczące chorych z kardiomiopatią niedokrwienną – RESET SCD.

Autor: dr Łukasz Januszkiewicz

Total
0
Shares
Powiązane Artykuły