Wąskie zazębienia o niskiej amplitudzie w końcowej fazie zespołu QRS w odprowadzeniu V1 przewidują wystąpienie arytmii komorowej. Autorzy z Toronto włączyli prospektywnie 95 pacjentów po implantacji ICD w profilaktyce pierwotnej nagłego zgonu sercowego, którym wykonali zapisy EKG o wysokiego rozdzielczości w trakcie rytmu własnego i podczas stymulacji komorowej 100-120/min. Oceniano występowanie zazębień i ich amplitudę, szerokość i położenie w zespole QRS. Uzyskane parametry wykorzystano do stworzenia modelu predykcyjnego arytmii komorowej za pomocą uczenia maszynowego. W trakcie obserwacji trwającej prawie 4 lata u 21% chorych wystąpiły arytmie komorowe. Każda z ocenianych charakterystyk zazębień w zespole QRS przewidywała arytmie komorowe (AUC dla amplitudy 0,88, szerokości 0,78, położenia – 0,84). Największą wartość predykcyjną arytmii komorowych w złożonym modelu uzyskały wartości:
- amplituda <31mcV w V1,
- szerokość 4-8 ms w V1,
- położenie w ostatniej ćwiartce zespołu QRS w V1.
Dane kliniczne ani morfologia zespołu QRS podczas stymulacji nie poprawiały predykcji arytmii komorowych.
https://www.heartrhythmjournal.com/article/S1547-5271(24)03543-4/abstract
