HbA1c a nagłe zatrzymanie krążenia

doniesienia medialne

Wyższe stężenie hemoglobiny glikowanej zwiększa ryzyko migotania komór w populacji osób bez cukrzycy. Prezentowane badanie kliniczno-kontrolne przeprowadzono w populacji holenderskiej. Zidentyfikowano pacjentów po nagłym zatrzymaniu krążenia (NZK) w mechanizmie migotania komór, którym zmierzono stężenie hemoglobiny glikowanej tuż po arytmii w latach 2009-2012. Do nich dopasowano pod względem płci i wieku osoby bez nagłego zatrzymania krążenia. Stężenie hemoglobiny glikowanej było wyższe w grupie osób po NZK niż w grupie kontrolnej (5,8+-0,3% vs. 5,4+- 0,3%, p<0,001). Odsetek osób z podwyższoną hemoglobiną glikowaną (?5,8%) wyniósł 63,1% w grupie po NZK i 19,3% w grupie kontrolnej (p<0,001). W analizie regresji podwyższone stężenie hemoglobiny glikowanej wiązało się z ponad sześciokrotnie wyższym ryzykiem migotania komór (dopasowany OR 6,74, 95% CI 5,00-9,09), a wzrost stężenia hemoglobiny glikowanej o 0,1% wiązał się ze 1,4-krotnym wzrostem ryzyka migotania komór niezależnie od współistniejących czynników ryzyka sercowo-naczyniowych. Dalsze badania mogą pomóc ustalić czy stężenie hemoglobiny glikowanej może być biomarkerem służącym do identyfikacji pacjentów zagrożonych migotaniem komór. 

dr n. med. Łukasz Januszkiewicz

Źródło:
https://academic.oup.com/europace/article/22/3/394/5708966

Total
0
Shares
Powiązane Artykuły