Dlaczego warto przeczytać: Wyniki badania opublikowanego na łamach Heart Rhythm poddają pod wątpliwość zasadność stosowania kalkulatora oceniającego ryzyko wystąpienia nagłego zgonu sercowego u pacjentów z kardiomiopatią przerostową. Badacze z Toronto ocenili 202 pacjentów z kardiomiopatią przerostową, którym implantowano ICD w prewencji pierwotnej nagłego zgonu sercowego w latach 2000-2007 w Toronto General Hospital. Określono występowanie i predyktory adekwatnych terapii (ATP lub wyładowania) z powodu VT > 180/minutę lub VF. Obserwacja trwała 6,1?4,3 roku (1801 pacjentolat). U 38 osób (12,6%) stwierdzono co najmniej jedną adekwatną terapię (2,3% rocznie), a pięcioletni wskaźnik oceniający prawdopodobieństwo adekwatnej terapii wyniósł 9,6%. Żaden z konwencjonalnych czynników ryzyka ani wynik w kalkulatorze nagłego zgonu sercowego w kardiomiopatii przerostowej zalecany przez Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne nie był związany z adekwatnymi terapiami ICD. W analizie wieloczynnikowej jedynie wiek < 40 roku życia w chwili implantacji i migotanie przedsionków były niezależnymi predyktorami adekwatnej interwencji ICD. W podgrupie osób, u których wykonano MRI, późne wzmocnienie kontrastowe było najsilniejszym predyktorem adekwatnych terapii. Powikłania związane z ICD lub nieadekwatne terapie wystąpiły u 87 osób (28,8%).
dr n. med. Łukasz Januszkiewicz
https://www.heartrhythmjournal.com/article/S1547-5271(20)30764-5/fulltext
