Pacjenci z zespołem długiego QT uprawiający intensywny wysiłek fizyczny mają porównywalne ryzyko incydentów arytmicznych w porównaniu z pacjentami uprawiającymi umiarkowany wysiłek fizyczny i prowadzącymi siedzący tryb życia (grupa kontrolna). Do prospektywnego badania LIVE-LQTS włączono pacjentów w wieku 8-60 lat z fenotypowym i/lub potwierdzonym genetycznie zespołem długiego QT w 37 ośrodkach w pięciu krajach między majem 2015 a lutym 2019 r. Pacjenci co pół roku przez 3 lata odpowiadali na pytania w kwestionariuszu dotyczące aktywności fizycznej i incydentów sercowych. Intensywna aktywność fizyczna została zdefiniowana jako uprawianie co najmniej jednej aktywności fizycznej związanej z równoważnikiem metabolicznym ≥ 6,0 MET przez ≥ 60 godzin w roku. Incydenty sercowe obejmowały: nagłe zgony, nagłe zatrzymanie krążenia, arytmie komorowe leczone przez ICD, omdlenia o charakterze prawdopodobnie arytmicznym. Włączono 1413 chorych (67% kobiet, 25% z ICD, 90% z potwierdzonym genetycznie zespołem długiego QT, 49% z LQT1, 91% leczonych beta-adrenolitykami/sympatektomią lewostronną i/lub po implantacji ICD). W tej grupie 52% osób uprawiało intensywny wysiłek fizyczny. Incydenty sercowe wystąpiły u 37 osób z częstością 2,6% w grupie intensywnego wysiłku fizycznego (w tym jedno nagłe zatrzymanie krążenia) i 2,7% w grupie kontrolnej (w tym jeden nagły zgon i jedno nagłe zatrzymanie krążenia). W żadnej z analizowanych podgrup nie zaobserwowano wyższego ryzyka incydentów sercowych w grupie intensywnego wysiłku. Zdaniem autorów wyniki badania mogą być cennym źródłem informacji do dyskusji z pacjentami na temat aktywności fizycznej.
https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/CIRCULATIONAHA.123.067590
