Jak ocenić ryzyko rozwoju migotania przedsionków? 

HARMS2-AF to nowa, prosta w użyciu skala, która pomaga określić na podstawie czynników ryzyka, którzy z pacjentów są zagrożeni wystąpieniem migotania przedsionków. Badacze przeanalizowali pacjentów z >10-letnim okresem obserwacji biorących udział w rejestrach: UK Biobank i Framingham Heart Study. Wykluczono pacjentów z uprzednio rozpoznanym migotaniem przedsionków. Skalę ryzyka stworzono na podstawie badania UK Biobank, a zwalidowano ją w drugiej kohorcie. Wśród 314 280 uczestników badania UK Biobank migotanie przedsionków rozwinęło się u 5,7% chorych średnio po 7,6 roku. Na podstawie czynników predykcyjnych arytmii stworzono następującą skalę: 

  • nadciśnienie – 4 punkty,
  • wiek – 60-64 lata – 1 punkt, ≥65 – 2 punkty,
  • BMI ≥30 kg/m2 – 1 punkt,
  • płeć męska – 2 punkty,
  • bezdech senny – 2 punkty,
  • nikotynizm – 1 punkt,
  • alkohol – 7-14 drinków na tydzień – 1 punkt, ≥15 drinków na tydzień – 2 punkty. 

W grupie pacjentów z badania Framingham Heart Study (6,0% osób z migotaniem przedsionków) pole pod krzywą dla wystąpienia arytmii wyniosło 0,757 (95% CI 0,735-0,779). Uzyskanie ≥5 punktów wiązało się z wyższym ryzykiem wystąpienia migotania przedsionków: wynik 5-9 – HR 12,79, wynik 10-14 – HR 38,70. 

https://academic.oup.com/eurheartj/article/44/36/3443/7205602

Total
0
Shares
Powiązane Artykuły