Nawet co piąty pacjent, u którego planowano wszczepić stymulator pęczka Hisa może mieć stymulowaną prawą odnogę pęczka Hisa. W niniejszej pracy określono parametry różnicujące stymulację pęczka Hisa od stymulacji prawej odnogi. Oceniono sześć parametrów wskazujących na stymulację prawej odnogi pęczka Hisa:
- podwójna zmiana morfologii zespołu QRS podczas testu progu stymulacji,
- morfologia selektywnego wystymulowanego zespołu QRS inna niż natywnego,
- czas od potencjału do zespołu QRS < 35 ms,
- mały wzrost czasu do szczytu załamka R w V6,
- równy próg stymulacji układu przewodzącego i miokardium,
- czas od piku stymulacji do szczytu załamka R w V6 dłuższy od czasu potencjału do szczytu załamka R w V6.
Wg ostatniego kryterium stymulację prawej odnogi pęczka Hisa obserwowano u 64 z 326 (19,2%) pacjentów, którym planowano stymulować pęczek Hisa. W 90,6% przypadków stymulacji prawej odnogi obserwowano również czas od potencjału do zespołu QRS < 35 ms. Stymulacja prawej odnogi pęczka Hisa wiążę się z szerszym zespołem QRS (o ok. 10,5 ms), dłuższym czasem do szczytu załamka R w V6 (o ok. 11,6 ms) i lepszym sensingiem (o ok. 2,6 mV) niż stymulacja pęczka Hisa. Podczas blisko 30-miesięcznej obserwacji nie wykazano różnic w progach stymulacji, parametrach echokardiograficznych i śmiertelności między grupą stymulacji pęczka Hisa i stymulacji prawej odnogi.
https://www.heartrhythmjournal.com/article/S1547-5271(23)00099-1/fulltext
