Odstęp PR > 230 ms, wywiad migotania przedsionków, migotanie przedsionków w czasie zabiegu, wywiad częstoskurczu komorowego lub zatrzymania krążenia i wiek > 70 lat wiążą się niezależnie z odsetkiem stymulacji komorowej > 20%. Na podstawie rejestrów ALTITUDE i NCDR ICD wybrano chorych po implantacji jednojamowego ICD w latach 2006-2016. Badaną, przeszło 11-tys. populację chorych z ICD zaprogramowanym w trybie VVI 40/min bez wskazań do stymulacji podzielono na kohortę treningową i walidacyjną w stosunku 70:30. Punktem końcowym był odsetek stymulacji komorowej > 20% w ciągu jakiegokolwiek 90-dniowego okresu w ciągu 2 lat od zabiegu. Łącznie 1,3% chorych miało w kontroli > 20-proc. odsetek stymulacji komorowej – byli to głównie starsi mężczyźni z wywiadem omdleń, VT lub zatrzymania krążenia, nadciśnieniem, uprzednim lub trwającym migotaniem przedsionków, dłuższym odstępem PR, szerszym zespołem QRS i większym stężeniem azotu mocznika (p < 0,01). W analizie wieloczynnikowej odstęp PR > 230 ms, wywiad migotania przedsionków, migotanie przedsionków w czasie zabiegu, wywiad częstoskurczu komorowego lub zatrzymania krążenia i wiek > 70 lat były niezależnymi predyktorami wysokiego odsetka stymulacji komorowej.
Jak przewidzieć, który pacjent z ICD będzie mieć odsetek stymulacji komorowej > 20%?
