Bezpośrednie doustne antykoagulanty wydają się być najlepszym wyborem dla pacjentów powyżej 90. roku życia z migotaniem przedsionków. Autorzy wyselekcjonowali z tajwańskiej bazy danych ubezpieczeń zdrowotnych osoby powyżej 90. roku życia z migotaniem przedsionków. Sprawdzono, czy i jeśli tak to jakie leki przeciwkrzepliwe przyjmowali ci pacjenci, a następnie oceniono występowanie złożonego punktu końcowego w postaci udaru niedokrwiennego, krwawienia wewnątrzczaszkowego, poważnego krwawienia i zgonu. Znaleziono 7362 pacjentów (średnia wieku 92,5 roku), spośród których 1737 przyjmowało bezpośrednie doustne antykoagulanty, 670 ? warfarynę, a 4955 nie było leczonych przeciwkrzepliwie. W porównaniu z osobami nieleczonymi przeciwkrzepliwie w grupie warfaryny stwierdzono wyższe ryzyko punktu końcowego (aHR 1,163; 95% CI 1,052-1,287), podczas gdy w grupie bezpośrednich antykoagulantów ? niższe (aHR 0,763; 95% CI 0,702-0,830). W analizie propensity score matching bezpośrednie antykoagulanty wiązały się z niższym ryzykiem niekorzystnych incydentów niż brak leczenia przeciwkrzepliwego lub warfaryna. Zdaniem autorów bezpośrednie doustne antykoagulanty powinny być rozważone w badanej populacji wysokiego ryzyka seniorów.
https://www.heartrhythmjournal.com/article/S1547-5271(21)00180-6/fulltext
dr n. med. Łukasz Januszkiewicz
