Karwedilol może zmniejszać częstość arytmii przedsionkowych i nieadekwatnych wyładowań wśród pacjentów z ICD implantowanym w prewencji pierwotnej nagłego zgonu sercowego. Oceniono 4194 chorych, którzy brali udział w badaniach: MADIT-II, MADIT-CRT, MADIT-RIT, MADIT-RISK, RAID pod kątem występowania arytmii przedsionkowych, częstoskurczu komorowego (≥200/min lub migotania komór). Ok. 70% osób przyjmowało karwedilol, a 30% – metoprolol. W trakcie 3,5-rocznej obserwacji u 11% chorych leczonych karwedilolem stwierdzono arytmie przedsionkowe w porównaniu z 15% stosującymi metoprolol (p=0,003). W analizie wieloczynnikowej leczenie karwedilolem w porównaniu z metoprololem wiązało się z 35-proc. redukcją ryzyka arytmii przedsionkowych (HR 0,65, 95% CI 0,53-0,81, p<0,001), ale także 35-proc. redukcją ryzyka nieadekwatnych wyładowań (HR 0,65, 95% CI 0,47-0,89, p=0,008). Oba beta-adrenolityki zmniejszały o 16% ryzyko arytmii komorowych (p=0,085).
https://www.jacc.org/doi/10.1016/j.jacep.2023.06.009
