Tylko ok. 2,7% pacjentów z S-ICD będzie wymagało systemu przezżylnego w czasie obserwacji, głównie z powodu konieczności stymulacji, terapii antytachyarytmicznej, resynchronizacji. Przeanalizowano 1509 osób z S-ICD biorących udział w rejestrze iSUSI, w którym oceniano adekwatne i nieadekwatne terapie układu. Średnia wieku wyniosła blisko 51 lat, ponad ¾ pacjentów stanowili mężczyźni, średnio 1/3 miała etiologię niedokrwienną niewydolności serca. Po ok. 26 miesiącach 10,3% osób miało adekwatne wyładowania, a 9,3% – nieadekwatne. Łącznie u 41 chorych (2,7%) wszczepiono układ przezżylny: u 13 z powodu bradykardii, 10 z powodu wskazań do resynchronizacji, a 10 z powodu nieadekwatnych wyładowań. Wskaźnik masy ciała > 30 kg/m2 i przewlekła choroba nerek wiązały się z koniecznością wszczepiania układu przezżylnego (OR 2,57; p = 0,003 i OR 2,67; p = 0,008).
https://www.heartrhythmjournal.com/article/S1547-5271(22)02159-2/fulltext
