Kontynuowanie stosowania leków blokujących układ renina-angiotensyna-aldosteron wiąże się z utrzymaniem poprawionej frakcji wyrzutowej u pacjentów z pierwotnie obniżoną frakcją wyrzutową. Niewydolność serca z poprawioną frakcją wyrzutową (HFimpEF) rozpoznaje się u pacjentów niewydolność serca z uprzednio obniżoną frakcją wyrzutową (≤40%), którym frakcja wyrzutowa wzrosła >40%. Autorzy z Cleveland Clinic przeprowadzili retrospektywne badanie na grupie 7070 z HFimpEF, którzy mieli wykonane kolejne echo, w którym potwierdzono poprawę frakcji wyrzutowej po min. 9-miesięcznej obserwacji. W modelach regresji logistycznej zidentyfikowano interwencje, które wiązały się z utrzymaniem poprawionej frakcji wyrzutowej. Średni wiek badanej grupy wyniósł blisko 65 lat, ok. 63% stanowili mężczyźni a ponad ¾ uczestników było rasy białej. Z utrzymaniem poprawionej frakcji wyrzutowej po ≥9 miesiącach obserwacji wiązało się stosowanie:
- inhibitorów konwertazy angiotensyny,
- sartanów,
- sakubitrylu/walsartanu.
Z kolei ze spadkiem uprzednio udokumentowanej poprawionej frakcji wyrzutowej miały związek:
- płeć męska,
- migotanie/trzepotanie przedsionków,
- choroba wieńcowa,
- przebyty zawał serca,
- obecność ICD,
- leczenie diuretykami pętlowymi.
https://www.ahajournals.org/doi/full/10.1161/JAHA.123.031093
