U pacjentów ze wskazaniami do resynchronizacji stymulacja lewej odnogi pęczka Hisa wiąże się z lepszymi wynikami niż stymulacja przegrodowa lub dwukomorowa. W wieloośrodkowym, prospektywnym badaniu obserwacyjnym porównano 3 grupy pacjentów poddanych zabiegowi implantacji układu do resynchronizacji: stymulacji lewej odnogi pęczka Hisa (n=141), stymulacji przegrodowej (n=31) i klasycznej stymulacji dwukomorowej (n=243), których obserwowano średnio 399 dni. Oceniano hospitalizacje związane z niewydolnością serca (HF) i śmiertelność z jakiejkolwiek przyczyny. W grupie stymulacji lewej odnogi 23,4% osób było hospitalizowanych lub zmarło w porównaniu z 51,6% w grupie stymulacji przegrodowej (p=0,001) – było to związane z rzadszymi hospitalizacjami (17% vs. 48,4%, p<0,001). Stymulacja lewej odnogi pęczka Hisa wiązała się rzadszymi hospitalizacjami i zgonami w porównaniu do stymulacji dwukomorowej. Nie stwierdzono różnic między stymulacją przegrodową a dwukomorową.
