Lekcja 3: Zespół żyły głównej górnej

Zespół żyły głównej górnej (ang. superior vena cava syndrome, SVCS) ? zespół objawów spowodowanych znacznym utrudnieniem lub zamknięciem przepływu krwi przez żyłę główną górną. Spotykany najczęściej w przebiegu zmian rozrostowych w obrębie śródpiersia. Zablokowanie przepływu krwi przez SVC spowodowane jest najczęściej przez ucisk rosnącego guza na ściany naczynia, rzadziej przez bezpośrednie naciekanie ściany i światła żyły z towarzyszącą zakrzepicą. Objawy: duszność, obrzęk i zaczerwienienie szyi i twarzy, zwłaszcza dookoła oczu, obrzęk rąk, zasinienie, zaburzenia połykania, zaburzenia widzenia, bóle głowy, poszerzenie żył szyjnych i żył powierzchownych klatki piersiowej.

W przypadku elektrostymulacji umieszczone z żyłach elektrody powoduję zwężenia i niedrożności. Jeżeli pacjent miał implantowane elektrody po obu stronach klatki piersiowej może dość do niedrożności na poziomie żyły głównej górnej, gdyż jest to żyła nieparzysta, jedyne fizjologiczne połączenie górnej części krążenia żylnego z jamami serca. Dlatego w dzisiejszych czasach unikamy implantacji po obu stronach i kwalifikujemy pacjentów do zabiegów usunięcia elektrod i ponownej implantacji po tej samej stronie.

Jeżeli niedrożność żyły główniej górnej rozwija się powoli, może dojść do wytworzenia krążenia obocznego łączącego z krążeniem żylnym dolnej części ciała. Na skórze pacjenta można zobaczyć poszerzone żyły krążenia obocznego. wtedy objawy ogólne są słabiej nasilone.

Analogiczny jest zespół żyły głównej dolnej, gdzie do ucisku dochodzi na poziomie żyły głównej dolnej (np. guz w jamie brzusznej, zakrzepica), z tym że objawami klinicznymi jest upośledzenie odpływu krwi z dolnych części ciała.

Total
0
Shares
Powiązane Artykuły