U pacjentów po udarze mózgu lub z wysokim ryzykiem udaru skrining migotania przedsionków za pomocą ILR wiąże się z większą szansą na rozpoznanie tej arytmii i na włączenie leczenia przeciwkrzepliwego. Do przeglądu systematycznego włączono cztery badania randomizowane obejmujące 7237 pacjentów (2114 pacjentów z ILR, 5123 chorych bez ILR). W grupie ILR niż bez ILR częściej rozpoznawano migotanie przedsionków (26,3% vs. 11,0%; RR 3,88; 95% CI 2,23-6,75; p < 0,00001, NNT 7,7; I2 = 61%) i częściej włączano leczenie przeciwkrzepliwe (25,4% vs. 12,2%; RR 2,29; 95% CI 2,07-2,55; p < 0,00001, NNT 6,7; I2 = 0), rzadziej występowały udary mózgu (4,3% vs. 5,2%; RR 0,75; 95% CI 0,59-0,95, p = 0,02; NT 100; I2 = 0%). U pacjentów z wywiadem udaru nie stwierdzono różnicy w ryzyku występowania kolejnych udarów (RR 0,83; 95% CI 0,61-1,14; p = 0,25; I2 = 0%).
https://www.heartrhythmjournal.com/article/S1547-5271(24)02672-9/abstract
