Urządzenia jednojamowe ? komorowe (stymulatory VVI i ICDVR)
W urządzeniach jednojamowych z elektrodą umieszczoną w komorze (zarówno w stymulatorach jak i ICD) migotanie przedsionków rozpoznajemy jedynie na podstawie dużej zmienności cyklu pomiędzy kolejnymi sygnałami komorowymi. W zapisach z urządzenia pomocne są liczbowe wartości długości cyklu, umieszczone poniżej kanału markerów. Dodatkowo w ICD poza zapisem sygnałów z wnętrza komory mamy też na kanale dyskryminatorów zapis zbliżony do EKG powierzchniowego (Rycina poniżej).
Urządzenia dwujamowe (stymulatory DDD i ICDDR) i resynchronizujące (stymulatory ? CRT-P i kardiowertery-defibrylatory ? CRT-D).
W urządzeniach dwujamowych rozpoznanie arytmii nadkomorowej jest duże łatwiejsze za sprawą zapisu sygnałów przedsionkowych. Potwierdzeniem prawidłowego odczytania arytmii przez urządzenie jest automatyczna zmiana trybów z DDD do DDI (Auto Mode Switch ? AMS). Od tego momentu stymulacja komorowa (o ile jest potrzebna) jest miarowa i odbywa się z częstością równą AMS Base Rate (częstość stymulacji w czasie arytmii przedsionkowej, wartość programowalna).