Częstość występowania migotania komór w świeżym zawale serca i roczna śmiertelność po tym powikłaniu istotnie spadła w ostatnich 20 latach. Do takich wniosków doszli autorzy programu FAST-MI, w którym znalazły się dane pięciu francuskich prospektywnych badań kohortowych w latach 1995-2015 obejmujących ponad 14 tys. pacjentów ze świeżym zawałem serca (średni wiek ok. 65 lat, ponad 70% mężczyzn, blisko 60% STEMI). Odsetek osób z wewnątrzszpitalnym migotaniem komór spadł z 3,9% w 1995 r. do 1,8% w 2015 r. (p < 0,001). Roczna śmiertelność spadła z 60,7% do 24,6% (p < 0,001). W porównaniu z pacjentami bez migotania komór roczne ryzyko zgonu związanego z migotaniem komór było stabilne w czasie (HR 6,78 w 1995 r., 6,64 w 2015 r., p = 0,52). Podwyższona śmiertelność w grupie z migotaniem komór była głównie związana ze zgonami wewnątrzszpitalnymi – 86,2% rocznej śmiertelności.
Migotanie komór w świeżym zawale serca
