U pacjentów z chorobą wieńcową stopień włóknienia mięśnia sercowego i obszar tzw. strefy szarej w MRI mierzony za pomocą metody 3SD silniej wiąże się z występowaniem nagłego zgonu sercowego i arytmii komorowych niż pomiar LVEF ? wskazują wyniki retrospektywnego badania opublikowanego na łamach JACC. Do niniejszego badania CMR-SCD włączono pacjentów z MRI serca wykonanym między 2010 a 2017 r., z chorobą wieńcową, z włóknieniem miokardium związanym z obszarem niedokrwienia i wykonanym pomiarem LVEF. Oceniono występowanie nagłego zgonu sercowego, a także złożonego arytmicznego punktu końcowego (nagły zgon sercowy, utrwalony VT lub VF, adekwatne wyładowanie ICD, zresuscytowane zatrzymanie krążenia).
W grupie 979 pacjentów (średnia wieku 65,8?12,3 roku) u 29 (2,96%) wystąpił nagły zgon sercowy, a u 80 (8,17%) ? złożony arytmiczny punkt końcowy w trakcie obserwacji trwającej średnio 5,82 roku (IQR 4,1-7,3). W całej badanej grupie włóknienie miokardium było silnie związane z nagłym zgonem sercowym (HR 10,1; 95% CI 1,42-1278,9) i arytmicznym punktem końcowym (HR 28,0; 95% CI 4,07-3525,4). Sama LVEF < 35% była słabiej związana z nagłym zgonem sercowym (HR 2,99; 95% CI 1,42-6,31) i arytmicznym punktem końcowym (HR 4,71; 95% CI 2,97-7,47). W subanalizie pacjentów z włóknieniem miokardium (n = 832) wynik > 5,0 g strefy szarej mierzonej za pomocą metody 3SD był silnie związany z nagłym zgonem sercowym (HR 10,8; 95% CI 3,74-30,9) i arytmicznym punktem końcowym (HR 7,40; 95% CI 4,29-12,8). Zdaniem autorów ocena włóknienia miokardium w MRI, a także ocena strefy szarej za pomocą metody 3SD może być bardziej pomocna od LVEF podczas kwalifikacji pacjentów do implantacji ICD.
dr n. med. Łukasz Januszkiewicz
