Niewydolność serca z zachowaną frakcją wyrzutową (HFpEF) występuje często u pacjentów z migotaniem przedsionków zakwalifikowanych do izolacji żył płucnych, a ablacja podłoża arytmii istotnie poprawia parametry hemodynamiczne i objawy w tej populacji. Z grupy objawowych pacjentów z migotaniem przedsionków wybrano osoby z EF ≥50%, którym zmierzono m.in. ciśnienie zaklinowania w spoczynku i podczas wysiłku w czasie cewnikowania prawego serca. W przypadku ciśnienia zaklinowania w spoczynku ≥15 mm Hg lub w podczas wysiłku ≥25 mm Hg rozpoznawano HFpEF. U 35 (65%) z 54 pacjentów poddanych badaniom wykryto HFpEF w czasie cewnikowania prawego serca. W tej grupie było więcej kobiet (54% vs. 16%, p<0,01), pacjentów starszych (64 vs. 54 lata, p<0,01), więcej osób z nadciśnieniem tętniczym (63% vs. 16%, p<0,001) i przetrwałym migotaniem przedsionków (66% vs. 11%, p<0,01) niż w podgrupie bez HFpEF. U 20 osób z HFpEF wykonano ablację migotania przedsionków a następnie kontrolne cewnikowanie prawego serca po 12±6 miesiącach. W sumie 9 z tych chorych (45%) nie spełniało kryteriów rozpoznania HFpEF po ablacji. W grupie bez nawrotu arytmii (n=9, 45%) stwierdzono istotną poprawę ciśnienia zaklinowania w wysiłku (z 29±4 do 23±2 mm Hg, p<0,01) w przeciwieństwie do grupy z nawrotem arytmii (31±5 vs. 30±4 mm Hg, p=ns).
Czy warto ablować migotanie przedsionków w HFpEF?
