Prawie połowa nagłych zgonów sercowych występuje u pacjentów bez wywiadu chorób sercowo-naczyniowych. Obserwowano całą duńską populację od 2010 do 2024 roku. Wszystkie zgony w tym okresie zostały ocenione przez ≥ 1 lekarza w celu identyfikacji nagłych zgonów sercowych. Od marca 2023 do marca 2024 stwierdzono 6851 nagłych zgonów sercowych, z czego 44,5% u osób bez wywiadu chorób sercowo-naczyniowych. Wskaźnik występowania nagłego zgonu sercowego rósł wraz z wiekiem i był wyższy u pacjentów z wywiadem chorób sercowo-naczyniowych w obrębie wszystkich przedziałów wiekowych. Różnica w częstości występowania nagłej śmierci sercowej między osobami z wywiadem choroby sercowo-naczyniowej a osobami bez tego wywiadu zmniejszała się wraz z wiekiem – wskaźnik zapadalności wahał się od 21,6 (95% CI: 5,2–66,7) w grupie wiekowej 0–19 lat do 1,8 (95% CI: 1,7–1,9) wśród osób powyżej 90. roku życia. Płeć żeńska oraz życie w pojedynkę wiązały się z niższym prawdopodobieństwem rozpoznania choroby sercowo-naczyniowej przed wystąpieniem nagłego zgonu sercowego – (OR odpowiednio 0,66 i 0,75).
Nagły zgon sercowy jako pierwszy objaw choroby sercowo-naczyniowej
