Niedomykalność trójdzielna po LBBAP

Niedomykalność trójdzielna jest częstym powikłaniem po LBBAP, a wszczepienie elektrody ≤ 16,1 mm od pierścienia zastawki trójdzielnej to niezależny predyktor pogorszenia tej wady serca. Autorzy przeanalizowali dane 89 pacjentów, którym implantowano elektrodę do stymulacji lewej odnogi pęczka Hisa w latach 2018-2020. Oceniano progresję niedomykalności zastawki trójdzielnej w zależności od położenia elektrody w badaniu echokardiograficznym. Przed wszczepieniem stymulatora serca 65,2% badanych miało w zasadzie prawidłową funkcję zastawki (brak/minimalna lub łagodna niedomykalność trójdzielna), 34,8% – umiarkowaną lub ciężką niedomykalność trójdzielną. W trakcie obserwacji trwającej ponad półtora roku pogorszenie niedomykalności trójdzielnej obserwowano u 32,6% osób, a 23 z nich miało pierwotnie w zasadzie prawidłową funkcję zastawki. Zauważono, że w grupie z pierwotnie prawidłową funkcją zastawki, u których pogorszyła się niedomykalność, była zauważalna krótsza odległość między miejscem implantacji elektrody a pierścieniem zastawki trójdzielnej niż w grupie bez niedomykalności trójdzielnej (19,0±7,6 vs. 23,9±5,4; p = 0,006). W dalszej analizie oszacowano, że dystans między miejscem implantacji elektrody a pierścieniem zastawki ≤ 16,1 mm był niezależnym predyktorem pogorszenia niedomykalności po wszczepieniu stymulatora (HR 0,20; 95% CI 0,06-0,76, p = 0,017). 

https://www.heartrhythmjournal.com/article/S1547-5271(22)02585-1/fulltext

Total
0
Shares
Powiązane Artykuły