Obecność zespołów QRS < 0,55 mV w odprowadzeniu aVF wiąże się z substratem VT u pacjentów z kardiomiopatią nieniedokrwienną. Autorzy badali, czy niska amplituda zespołów QRS i pofragmentowane zespoły QRS wiążą się z obecnością substratu dla VT. Porównano dwie grupy pacjentów: chorych z kardiomiopatią nieniedokrwienną poddanych ablacji VT (substrat przegrodowy, n = 21, substrat na ścianie wolnej, n = 20) z pacjentami z kardiomiopatią nieniedokrwienną skierowanymi do profilaktycznej implantacji ICD (bez wywiadu VT).
W pierwszej grupie stwierdzono niższą amplitudę zespołów QRS niż w grupie drugiej w odprowadzeniach: II (0,6?0,22 vs. 0,86?0,35; p < 0,001), aVR (0,6?0,24 vs. 0,75?0,31; p = 0,002), aVF (0,48?0,20 vs. 0,70?0,28; p < 0,001) i V2 (1,09?0,52 vs. 1,38?0,55; p = 0,001). Obecność zespołów QRS o amplitudzie < 0,55 mV w aVF wiązała się z rozpoznaniem VT z czułością 70% i swoistości 71%. W obu grupach opisano pofragmentowane zespoły QRS w co najmniej dwóch sąsiadujących odprowadzeniach (78% vs. 63,2%; p = ns).
https://www.heartrhythmjournal.com/article/S1547-5271(21)02204-9/fulltext