Leczenie przeciwkrzepliwe za pomocą edoksabanu pacjentów z AHRE w pamięci CIED nie zmniejsza występowania zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, udaru ani zatorowości obwodowej w porównaniu z placebo, a zwiększa śmiertelność i poważne krwawienia. Do podwójnie zaślepionego, randomizowanego badania NOAH-AFNET włączono 2536 pacjentów po 65 roku życia z AHRE ≥6 minut i ≥1 dodatkowym czynnikiem ryzyka udaru. Chorych randomizowano w stosunku 1:1 do stosowania edoksabanu lub placebo, a złożony punkt końcowy składał się ze zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, udaru mózgu i zatorowości obwodowej. Średni wiek badanej populacji wyniósł 78 lat, ponad 1/3 stanowiły kobiety, a mediana AHRE wyniosła 2 godziny i 48 minut. Badanie zakończono przedwcześnie po 21 miesiącach. Złożony punkt końcowy wystąpił u 83 chorych w grupie edoksabanu (3,2% na pacjentorok) i 101 pacjentów w grupie placebo (4,0% na pacjentorok, HR 0,81, 95% CI 0,60-1,08, p=0,15). Udar mózgu występował z częstością ok. 1% na pacjentorok w obu grupach. Poważne krwawienie lub zgon wystąpiły u 149 chorych z grupy edoksabanu (5,9% na pacjentorok) i 114 z grupy placebo (4,5% na pacjentorok, HR 1,31, 95% CI 1,02-1,67, p=0,03). Migotanie przedsionków potwierdzone w EKG rozwinęło się u 462 z 2536 chorych (18,2%; 8,7% na pacjentorok).
https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa2303062?query=featured_home
