Analiza danych z badań RE-LY, AVERROES i ACTIVE A wskazuje na brak związku między upadkami i omdleniami a krwawieniem śródczaszkowym pacjentów z migotaniem przedsionków. Oceniano krytyczne urazy (uraz skutkujący zgonem lub trwałą niepełnosprawnością), poważne urazy (uraz wymagający hospitalizacji) i inne urazy (urazy niespełniające ww. kryteriów). Za pomocą regresji logistycznej i analizy propensity score matching oceniono związek między omdleniami a niekorzystnym rokowaniem. W grupie 37 973 osób z migotaniem przedsionków, 4503 (11,9%) miało wywiad upadków, 6655 (17,5%) wywiad omdleń, a 9518 (25,1%) wywiad upadków lub omdleń. Średni wynik w skali CHADS2 wyniósł 2 punkty, a średni wiek 71?9,3 roku. Wywiad upadków lub omdleń nie był związany z występowaniem krwawienia śródczaszkowego (HR 1,11, 95% CI 0,88-1,4). A analizie propensity score matching wywiad upadków lub omdleń zwiększał ryzyko zgonu (HR 1,14, 95% CI 1,07-1,22), udaru (HR 1,17, 95% CI 1,05-1,3), zawału serca (HR 1,28, 95% CI 1,09-1,52) poważnego krwawienia (HR 1,27, 95% CI 1,16-1,4). Dodatkowo, wywiad omdlenia lub udaru wiązał się z wyższym ryzykiem wystąpienia krytycznego urazu (OR 1,97, 95% CI 1,52-2,54), poważnego urazu (OR 2,06, 95% CI 1,75-2,43), innego urazu (OR 1,58, 95% CI 1,46-1,72). Zdaniem autorów wywiad omdleń i upadków nie stanowi przeciwwskazania do leczenia antykoagulantem, wręcz to leczenie jest wskazane biorąc pod uwagę podwyższone ryzyko zgonu, udaru, zawału serca.
dr n. med. Łukasz Januszkiewicz
https://esc2020-abstract.medicalcongress.online/mediatheque/media.aspx?channel=85050&mediaId=89015
