Plastyka dopływów zatoki wieńcowej jest skuteczna i bezpieczna u osób z trudną anatomią układu żylnego kierowanych do implantacji CRT. Badacze z Singapuru przeanalizowali 422 kolejne implantacje CRT w latach 2012-2018. W sumie 29 pacjentów (6,9%, średnia wieku 65,7?10,7 lat; 7 kobiet, 17 osób z kardiomiopatią niedokrwienną, 22 pacjentów z LBBB) wymagało wykonania plastyki jednej z żył serca. Wenoplastyka była skuteczna w 21 przypadkach (72%). Zastosowano balony niepodatne (noncompliant) o średnim wymiarze 2,8?0,5 mm do poszerzenia żył docelowych średnim wymiarze 1,1?0,6 mm. Podczas tych zabiegów nie stwierdzono powikłań okołozabiegowych. Czas skopii i czas zabiegu były dłuższe w grupie wenoplastyki niż dwukrotnie większej grupie kontrolnej pacjentów dopasowanych pod względem płci, wieku, morfologii zespołu QRS (p<0,01 w obu przypadkach). Średni czas obserwacji długoterminowej wyniósł 33,0?25,0 miesięcy. Nie stwierdzono różnic w zakresie działania elektrod, odpowiedzi na CRT, dwuletniego przeżycia między grupami.
dr n. med. Łukasz Januszkiewicz
Źródło:
https://www.heartrhythmjournal.com/article/S1547-5271(19)31104-X/fulltext
